ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ!

Συμφωνούμε απόλυτα και προσυπογράφουμε τη δημοσίευση του Blog ΛΕΣΧΗ ΣΚΕΨΗΣ (πατήστε κλικ στην υπογράμμιση) σχετικά με τον φασιστικό νόμο της απαγόρευσης του καπνίσματος…

Ακολουθεί η δημοσίευση ως έχει:

Albert Camus, η γοητεία του καπνίσματος…

Επιτέλους κάποιοι δεν είναι ΚΟΤΕΣ!!!

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ.

ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:

• ΑΦΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΤΟΣΟ ΕΠΙΒΛΑΒΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ; ΑΚΡΙΒΩΣ Σ’ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ, Ο ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΗΤΟΣ & ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ (ΑΥΤΟ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΧΥ ΤΟΥ) – ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝ ΝΑ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΚΛΠ ΧΩΡΟΥΣ, ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ, ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.
• ΑΡΑΓΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ & ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΣΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ, ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΥΠΙΔΑΡΙΟ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ, ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΙΩΝ, ΤΗΣ ΕΞΟΧΗΣ, ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ;
• ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥΣ, ΤΟ ΛΑΔΩΜΑ, ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ;
• ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΣΧΗΜΙΑ, ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ, ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΥΡΗΤΗΡΙΑ;
• ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΜΑΓΑΖΙΩΝ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ;
• ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΤΩΝ ΑΕΙ, ΤΩΝ ΤΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ;
• ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΤΟΥΣ ΜΑΡΑΝΕ…;;

Ή ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΕΛΟΙΑ ΕΚΡΗΞΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ (ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ) ΒΡΗΚΑΝ ΑΛΛΟΝ ΕΝΑΝ ΝΕΟΤΑΞΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΟΤΑΠΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΦΙΕΔΙΣΜΟΥ;

Ή ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΓΕΛΟΙΟΙ – ΚΑΙ ΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΜΕΤΡΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΓΜΕΝΟΥ ΜΑΣ ΤΟΠΟΥ – ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΥΝ ΣΕ ΑΞΙΟΛΥΠΗΤΟΥΣ, ΚΩΜΙΚΟΥΣ ΕΥΡΩ-ΜΑΪΜΟΥΔΙΣΜΟΥΣ; ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΝΟΗΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΡΘΟΥΣ (ΥΠΟΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗΣ ΠΛΥΣΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ) ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΨΗΦΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ – ΑΦΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΛΤΣΕΣ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ.

• ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΛΕΣΧΩΝ ΓΙΑ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ!

Δημοσιεύουμε την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος των καπνιστών – της πρώτης αντίδρασης στην απαγόρευση – με την ευχή να συγκροτηθούν κι άλλες ομάδες…

Ιδρυτική Διακήρυξη

Κ.Ο.Τ.Ε.Σ.
ΚΑΠΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΜΕΩΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ

Είμαστε ελεύθεροι πολίτες και αυτόνομες προσωπικότητες. Ως παθητικοί καπνιστές έχουμε αξίωση πληροφόρησης και προειδοποίησης για να αποφασίζουμε σε κάθε περίπτωση εάν θα κινηθούμε σε χώρους που προορίζονται για καπνιστές ή για μη καπνιστές. Παθητικός καπνιστής είναι ο ακούσιος καπνιστής. Αλλά δεν αποτελεί τρίτη ενδιάμεση κατηγορία μεταξύ του καπνιστή και του μη καπνιστή. Διαφορετικά ο παθητικός καπνιστής, παθητικός πολίτης, προσφέρει άλλοθι για τις κάθε είδους ακραίες, υπερβολικές και αυθαίρετες κρατικές απαγορεύσεις. Εισπνέουμε «παθητικά» το καυσαέριο από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, δεχόμαστε «παθητικά» τις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες κ.ο.κ. Σημαίνει αυτό ότι στο όνομα της «παθητικότητάς» μας θα μπορούσαν να απαγορευθούν τα αυτοκίνητα ή τα κινητά; Αρνούμαστε τη σύγχρονη «ποτοαπαγόρευση» σε όλες τις μορφές και εκδοχές της. Αποτελεί εκδήλωση άμετρης και αντιδημοκρατικής αλαζονείας και αυθάδειας.
Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει αυτό που επιλέγει για να δώσει νόημα στη ζωή του και να διαμορφώσει την αισθητική του και τις προτιμήσεις του αρκεί να μην παρεμβαίνει βλαπτικά στη σύμμετρη ελευθερία των άλλων. Κάθε άνθρωπος ζει τη δική του μία και μοναδική ζωή και μπορεί να αποφασίσει εάν θα πεθάνει υγιής ή ασθενής. Οι συγκυριακές πλειοψηφίες ή οι κρατούσες κάθε φορά επιστημονικές ελίτ δεν έχουν από το Σύνταγμα το δικαίωμα να υπαγορεύουν πατερναλιστικά στα πρόσωπα ποιο είναι το καλό τους λες και πρόκειται για ανώριμα παιδιά χωρίς στοιχειώδη κρίση και ικανότητα αυτοκαθορισμού.
Η δογματική πολιτική ορθότητα οδηγεί αργά ή γρήγορα σε κυνήγι μαγισσών. Στόχος της πάντα ο ίδιος: «η διαφορετικότητα». Μέχρι τώρα υπήρχαν καπνιστές και μη καπνιστές. Η πολιτική ορθότητα δεν ανέχεται το ενδεχόμενο ειρηνικής συνύπαρξης των μεν με τους δε. Δεν αφήνει την ελευθερία αυτορρύθμισης των σχέσεων ώριμων ελλόγων ατόμων που μπορούν ελεύθερα να επιλέξουν κατά περίπτωση μεταξύ (χώρων) καπνιστών και (χώρων) μη καπνιστών. Η πολιτική ορθότητα είναι στον πυρήνα της πολεμική. Θέλει να μεταμορφώσει τους μη καπνιστές σε αντι-καπνιστές: σε μισαλλάδοξους φορείς αστυνόμευσης και καταστολής της διαφορετικότητας, σωφρονισμού όσων αποκλίνουν από τον «ίσιο δρόμο» της πολιτικής ορθότητας. Εφευρίσκει, θεσμοθετεί και επιβάλλει την μετατροπή των καπνιστών σε ανεπιθύμητη μειονότητα. Καταπολεμώντας το κάπνισμα, διώκει τους καπνιστές. Ο καπνιστής είναι το νέο θύμα της επιλεκτικής εφαρμογής των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Τριάντα χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας στην Ελλάδα, επανακάμπτει δριμύτερη η κοινωνική νομιμοφροσύνη, που στην εποχή της παγκοσμιοποίησης αποτελεί τη μετεξέλιξη της εθνικοφοσύνης. Το κάπνισμα είναι ένα μόνο παράδειγμα της απόφασής μας να αντισταθούμε στην πατερναλιστική εκδοχή του αυταρχικού κράτους και των πειθαρχημένων κοινωνικών σχέσεων. Για τις Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. παγκοσμιοποίηση σημαίνει εξοικείωση και συμφιλίωση με τη διαφορετικότητα. Αλοίμονο αν τα σύνορα των κρατών πέφτουν για να υψωθούν σύνορα εντός των κρατών που θα περιθωριοποιούν όσους διαφέρουν.
Οι Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. υπερασπίζονται με θάρρος, αξιοπρέπεια και σεβασμό για την γνώμη των άλλων το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να αυτοκαθορίζεται σε όλα τα επίπεδα της και τις εκδηλώσεις της ζωής του, ερωτικές, πολιτικές, φιλοσοφικές, εθνικές, θρησκευτικές κλπ. Είμαστε κατά της βίας, της μισαλλοδοξίας και του φανατισμού, είτε πηγάζει από κρατική είτε από ιδιωτική εξουσία.
Οι Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. μάχονται για την αισθητική αναβάθμιση της ζωής μας. Εμπνέονται από τις εικαστικές τέχνες και τα γράμματα, πέρα από τα καταναλωτικά πρότυπα της εποχής. Οι Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. δεν νοσταλγούν κάποιο χαμένο παράδεισο του παρελθόντος, αλλά και δεν μένουν δειλές και παθητικές θεραπαινίδες των ολοκληρωτικών τάσεων του παρόντος.

ΟΙ Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. ΤΟΛΜΟΥΝ, ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ

Περισσότερα:

Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. - ΚΑΠΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ για την ΤΕΧΝΗ και την ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ

http://kotes-kotes.blogspot.com/

Περί Ελληνικής γλώσσας σύγχιση…

Γιάννης Σταύρου, Καλοκαίρι στην Ακρόπολη ΙΙ, λάδι σε καμβα

Η φίλη μας η Ελένη μας έστειλε το κέιμενο για τη δυναμική της Ελληνικής Γλώσσας.  Σήμερα μας πληροφορεί ότι υπάρχει μεγάλη σύγχιση γύρω από παραφουσκωμένες, τάχα επιστημονικές πληροφορίες σχετικά με τη «μοναδική» χρησιμότητα της ελληνικής γλώσσας στις τελευταίες εξελίξεις της πληροφορικής κλπ…

Θεωρούμε ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε στοιχεία του αντίλογου…

Ούτως ή άλλως η γνώμη μας είναι ότι η ελληνική είναι μια υπέροχη και δυνατή γλώσσα που σίγουρα δεν αποτελεί εθνική κληρονομιά των σημερινών νεοβαρβάρων που κατοικοεδρεύουν στα εδάφη που κάποτε αυτή αναπτύχθηκε. Αυτό άλλωστε τονίσαμε και σε προηγούμενο σχετικό άρθρο μας.

Παραθέτουμε λοιπόν τον αντίλογο, κυρίως μέσα από κεφάλαιο του βιβλίου του Νίκου Σαραντάκου – προλογίζει ο ίδιος ο συγγραφέας:

Το κείμενο αυτό, διορθωμένο και ξανακοιταγμένο, περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου «Γλώσσα μετ’ εμποδίων» που κυκλοφορεί από τον Οκτώβρη του 2007 από τις Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου. Περισσότερα για το βιβλίο μου αυτό, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Κριτική στο Hellenic Quest, το Λερναίο κείμενο περί ελληνικής γλώσσας

Για να κάνω μιαν άσεβη παράφραση, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από το ελληνικό (και όχι μόνο) Διαδίκτυο –το φάντασμα του Hellenic Quest. Αν έχετε έστω και μικρή επαφή με τον κυβερνοχώρο, κατά πάσα πιθανότητα θα έχετε ήδη πάρει με ημέιλ ή θα έχετε συναντήσει σε κάποιο διαδικτυακό φόρουμ ένα κείμενο που διατείνεται ότι υπάρχει κάποιο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών ονόματι Hellenic Quest που το παρήγαγε η Apple και το διαφημίζει το CNN, ότι η ελληνική είναι η μοναδική «νοηματική γλώσσα» με 70 εκατομμύρια λεκτικούς τύπους και ότι οι υπολογιστές του μέλλοντος θα επικοινωνούν  στα αρχαία ελληνικά. Αν ανήκετε στους λίγους που δεν έχουν ακόμα γνωρίσει το κείμενο αυτό, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Η ιστορία του κειμένου

Το κείμενο αυτό εγώ το είχα παλιότερα σε φιλικές συζητήσεις ονομάσει «Λερναίο», επειδή, όσο κι αν το ανασκευάζει κανείς, όλο και ξεφυτρώνει ξανά, είτε αυτούσιο είτε σε παραλλαγές, σε άλλες ιστοσελίδες, ή διαδίδεται σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το κείμενο αυτό αρχικά είχε τον τίτλο «Ελληνικά –γλώσσα άνευ ορίων» και υπογραφόταν από την κ. Εύα-Χριστίνα Γεωργαλά, πρέπει δε να γράφτηκε περί το 1998 ή 1999. Εγώ προσωπικά το πρωτοείδα τον Μάρτιο του 1999· βέβαια, δεν ξέρουμε αν η κ. Γεωργαλά είναι ο αρχικός συντάκτης ή όχι. Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε σε διάφορα μάλλον άγνωστα έντυπα (π.χ. το περιοδικό Κατασκευή), αλλά με τον καιρό έφτασε στην έγκριτη εφημερίδα Μεσόγειο (τη μεγαλύτερη της Κρήτης) στις 25.2.2000, στη δικτυακή πύλη in.gr και αλλού. Θύματα της απάτης δεν έπεσαν μόνο αφελείς ή άσχετοι με τα επιστημονικά. Για παράδειγμα, ο τότε πρόεδρος του ΤΕΕ Κ. Λιάσκας, που και μορφωμένος και έξυπνος είναι, στην κοπή της πίτας του ΤΕΕ για το 2000, ίσως επηρεασμένος από το κλίμα ευφορίας των ημερών, δήλωσε με στόμφο ότι δεν υπάρχει άλλη γλώσσα με τόση πρωτογένεια όσο η ελληνική και προχώρησε διαβάζοντας τις δήθεν δηλώσεις του Τζον Σκάλι της Apple, τον οποίο χαρακτήρισε εκπρόσωπο της άλλης, της προοδευτικής πλευράς της Αμερικής (Δελτίο ΤΕΕ αριθ. 2088/14.2.2000). Στο κείμενο αυτό είχα αναφερθεί παρεμπιπτόντως στο σημείωμά μου για τον «Μύθο των 6 εκατομμυρίων λέξεων» που πρωτοδημοσιεύτηκε το 2002· λέω «παρεμπιπτόντως», επειδή ο μύθος για τις 6 εκατομμύρια λέξεις της ελληνικής γλώσσας είναι ένας μόνο από τους πολλούς μύθους που πλασάρει το Λερναίο κείμενο.

Δεύτερος κύκλος διάδοσης του Λερναίου κειμένου σημειώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2003, με πιο χαρακτηριστική τη δημοσίευσή του στην οικονομική εφημερίδα Ημερησία τον Οκτώβριο του 2003. Την ίδια περίπου εποχή το κείμενο αναδημοσιεύτηκε στο ενημερωτικό δελτίο του Τ.Ε.Ε. αλλά και στο δελτίο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, ενώ μπήκε και σε περιοδικό που εκδίδει η πρεσβεία μας στην Ουάσιγκτον, και ακόμη και σήμερα (άνοιξη 2007) φιλοξενείται στις ιστοσελίδες της εκεί ελληνικής πρεσβείας (!).

Με τον καιρό, το κείμενο έγινε γνωστό και ανασκευάστηκαν, εκτενώς και πειστικά, όλες οι αραδιαστές ανακρίβειες και τα χοντρά ψέματα που περιέχει· όμως, η ανασκευή αυτή περιορίστηκε κυρίως στους μυημένους του Διαδικτύου και όχι στους περιστασιακούς χρήστες του. Ως αποτέλεσμα, όσο κι αν το κείμενο για το Hellenic Quest έχει απαξιωθεί εντελώς σε ορισμένους κύκλους, υπάρχουν άλλοι που το πληροφορούνται μόλις τώρα, και πολλοί το πιστεύουν.

Για παράδειγμα, στις αρχές του 2006, ενέσκηψε ένας ακόμα κύκλος διάδοσης του Λερναίου κειμένου σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Και πάλι, κάποιοι στάθηκαν εύπιστοι. Έτσι, ο γνωστός στιχουργός και χρονογράφος Δημήτρης Ιατρόπουλος κατάπιε αμάσητη την απάτη και παρουσίασε πανηγυρικά την είδηση στο Έθνος της 10.4.2006 (Βέβαια, αν κρίνουμε από τον τίτλο του άρθρου του, που τον έβαλε προφανώς ο ίδιος, «Κυρίαρχη γλώσσα του πλανήτη η ελληνική», δεν θα ήθελε και πολύ σπρώξιμο για να χάψει το παραμύθι). Λίγο αργότερα, δημοσιογράφοι της Καθημερινής σε συνέντευξη με τον φιλόλογο Σ. Καργάκο επικαλέστηκαν στοιχεία από το Λερναίο κείμενο σαν να ήταν κανένα ευαγγέλιο με αυταπόδεικτες αλήθειες, ενώ το καλοκαίρι του 2006 γνωστό φροντιστήριο έβαλε σε εφημερίδα θέμα έκθεσης (!!) για προγύμναση των υποψηφίων, που βασιζόταν στις μπαρούφες του κειμένου αυτού, ενώ η Ανεξάρτητη Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών το περιέλαβε στο ενημερωτικό της δελτίο προφανώς παρακινώντας τα μέλη της να παραμυθιάσουν τους μαθητές τους. Όμως, την ίδια στιγμή, οι περισσότερες προσπάθειες αναδημοσίευσης στο Διαδίκτυο σκοντάφτουν ευτυχώς στους πολλούς και καλά πληροφορημένους ιστοναύτες που αμέσως επισημαίνουν την απάτη. Έτσι, σημειώνεται ένα παράδοξο: ενώ το Λερναίο κείμενο οφείλει την αρχική θεαματική του διάδοση στο Διαδίκτυο, σήμερα ευδοκιμεί κυρίως εκτός Διαδικτύου ή τουλάχιστον σήμερα στο Διαδίκτυο έχει βρει τους πιο δύσκολους αντιπάλους.

Ωστόσο, επειδή αυτή την περίοδο το ελληνικό Διαδίκτυο γνωρίζει ραγδαία εξάπλωση, είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν και νέα κύματα διαδικτυακής διάδοσης του Λερναίου κειμένου. Πράγματι, στις 28 Φεβρουαρίου 2007 σε ιστολόγιο (μπλογκ) τεχνολογικού προσανατολισμού, βρίσκω το Λερναίο κείμενο με την επικεφαλίδα «Η ελληνική γλώσσα καθιερώνεται στον επιστημονικό κόσμο». Οπότε, το παρόν κείμενο ανασκευής δεν έχει απλώς ακαδημαϊκό χαρακτήρα, αφού η απάτη έχει ακόμα κάμποσα κεφάλια άκοπα.

Αστικός μύθος

Έτσι, με οχτώ τουλάχιστον χρόνια βεβαιωμένη ζωή, το κείμενο για το Hellenic Quest μπορεί να θεωρηθεί ο μακροβιότερος ελληνικός αστικός μύθος (με τον όρο αυτό αποδίδεται ο αγγλικός νεολογισμός urban legend, που σημαίνει τους διάφορους σύγχρονους μύθους που διαδίδονται στις μέρες μας κυρίως μέσω του Διαδικτύου). Όπως όλοι οι μύθοι, περιέχει ψήγματα αλήθειας, διανθισμένα με ανακρίβειες, γενικεύσεις, αλλά και ατόφια ψέματα.

Για παράδειγμα, σχεδόν ατόφιο ψέμα είναι ότι η Apple παράγει πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής που λέγεται Hellenic Quest. Στις μέρες μας, που «ουδέν κρυπτόν εις το Διαδίκτυον», για να παραφράσουμε την παλιά ρήση, αν μια πασίγνωστη και πανίσχυρη εταιρεία του χώρου της πληροφορικής όπως η Apple αρχίσει την παραγωγή ενός προγράμματος, αυτό είναι εντελώς αδύνατο να μην αναφερθεί στις ιστοσελίδες της και στον ειδικό Τύπο. Κι όμως, αν δώσετε σε μια μηχανή αναζήτησης τις λέξεις «Hellenic Quest» θα δείτε ότι όλες ανεξαιρέτως οι αναφορές στο ανύπαρκτο αυτό πρόγραμμα προέρχονται από αναδημοσιεύσεις του αρχικού κειμένου ή κάποιας παραλλαγής του. Καμιά μη ελληνική αναφορά δεν υπάρχει, και το κυριότερο αναφορά δεν υπάρχει από την ίδια την Apple, για τον απλούστατο λόγο ότι η Apple δεν έχει και ποτέ δεν είχε πρόγραμμα Hellenic Quest. Άλλωστε, ο Τζον Σκάλι (John Sculley), δηλώσεις του οποίου μεταφέρει το Λερναίο κείμενο, εδώ και πολλά χρόνια δεν είναι πρόεδρος της Apple! Ήταν πρόεδρος της εταιρείας αυτής έως το 1993, αλλά από τότε παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Στιβ Τζομπς (Steve Jobs). Προφανώς η συγγραφέας του κειμένου δεν πληροφορήθηκε, τόσα χρόνια μετά, την αλλαγή ηγεσίας, ούτε οι αναμεταδότες του!

Και είναι απορίας άξιο πώς ο κ. Λιάσκας, που αναγόρευσε τον Σκάλι σε εκπρόσωπο της προοδευτικής Αμερικής, δεν θυμήθηκε ότι ο ήρωάς του είχε ήδη επτά χρόνια εκτός εταιρείας. Είναι παράξενο πώς σε μια οικονομική εφημερίδα, όπως η Ημερησία, που οι συντάκτες της υποτίθεται ότι θα έπρεπε να παίζουν στα δάχτυλα τα ηγετικά στελέχη των μεγάλων εταιρειών, αγνοούν δέκα χρόνια μετά την αλλαγή ηγεσίας στην Apple. Και καλά εμείς εδώ στην Ελλάδα –τάχα οι καρεκλοκένταυροι της πρεσβείας μας στην Ουάσινγκτον δεν ξέρουν τι γίνεται έξω από την πόρτα τους και εμφανίζουν, δεκατρία χρόνια μετά, τον Σκάλι διευθυντή της Apple;

Ωστόσο, είπα πιο πάνω ότι τα περί Apple είναι «σχεδόν ατόφιο» ψέμα. Γιατί σχεδόν; Επειδή, όπως πρώτος επισήμανε ο ιστολόγος Μανώλης Παρούσης, υπάρχει ένα πρόγραμμα εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας που λέγεται English Quest 2000. Το πρόγραμμα αυτό, που στην αρχική του έκδοση ήταν για υπολογιστές Mac (να η σχέση με την Apple!)  χρησιμοποιεί πράγματι πολυμέσα για την εκμάθηση, μεταξύ άλλων και δελτία ειδήσεων του CNN (να η σχέση με το CNN!). Τώρα, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν εδώ λειτούργησε κάποιο ιδιαιτέρως διεστραμμένο «σπασμένο τηλέφωνο» που μετέτρεψε το πρόγραμμα εκμάθησης της αγγλικής, που τρέχει σε υπολογιστές της Apple και χρησιμοποιεί υλικό του CNN, σε πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής που το παρήγαγε η Apple και διαφημίζεται από το CNN, ή αν, αντιθέτως, ο αρχικός συντάκτης του κειμένου χάλκευσε εν ψυχρώ τις πληροφορίες έχοντας πλήρη συνείδηση της λαθροχειρίας του· ούτε και έχει σημασία. Σημασία έχει ότι τα περί Hellenic Quest, Apple και δηλώσεων Σκάλι υπάρχουν μόνο στη φαντασία του συντάκτη και επιζούν στον εικονικό κόσμο του Διαδικτύου χάρη σε άφθονες άκριτες αναδημοσιεύσεις.

Μάθε παιδί μου αρχαία και το TLG

Ατόφιο ψέμα, αντιθέτως, φαίνεται να είναι ο ούτως ή άλλως εξαιρετικά γενικόλογος ισχυρισμός ότι (ανώνυμοι) Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη επιχειρήσεων να μάθουν (αρχαία) ελληνικά διότι η ελληνική «ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες». Σε κάποιες παραλλαγές του Λερναίου κειμένου, εμφανίζονται και (εξίσου ανώνυμοι) Ιάπωνες επιχειρηματίες, ενώ σε άλλη παραλλαγή ο ίδιος ο Μπιλ Γκέιτς έχει τάχα δώσει εντολή στους επιτελείς της εταιρείας του να μάθουν ελληνικά –φυσικά, όλα αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς χωρίς την παραμικρή απόδειξη.

Αντίθετα, αρκετά ψήγματα αλήθειας βρίσκονται στο μύθευμα περί 6 εκατομμυρίων λέξεων και 78 εκατομμυρίων λεκτικών τύπων της ελληνικής. Όταν λέω ότι υπάρχουν ψήγματα αλήθειας δεν εννοώ βέβαια τα 78 εκατομμύρια λεκτικούς τύπους, αλλά την υπόλοιπη περιγραφή που είναι μια αρκετά ανακριβής περιγραφή του προγράμματος Thesaurus Linguae Graecae (TLG), το οποίο πράγματι υπάρχει στο πανεπιστήμιο Irvine της Καλιφόρνιας και όπου πράγματι πρωτοπόροι ήταν η ΜακΝτόναλντ και ο Μπρούνερ. Βέβαια, ο Μπρούνερ, πρώτος διευθυντής του TLG, δεν ήταν καθηγητής ηλεκτρονικής αλλά κλασικής φιλολογίας (και λέμε ήταν επειδή ο Θίοντορ Μπρούνερ πέθανε τον Μάρτιο του 2007 λίγους μήνες πριν γιορταστούν τα 35 χρόνια του TLG. Είχε συνταξιοδοτηθεί πριν από μερικά χρόνια και τον διαδέχτηκε η Μαρία Παντελιά). Και βέβαια, πέρα από τις εγγενείς αρετές της ελληνικής γλώσσας, το πανεπιστήμιο Irvine μάλλον δεν θα αναλάμβανε ένα τέτοιο ηράκλειο έργο αν δεν υπήρχε η δωρεά 1 εκατ. δολαρίων της ελληνίστριας Μάριαν Μακ Ντόναλντ. Όσο για τον Ίβυκο, έχει πάψει να χρησιμοποιείται εδώ και 15-20 χρόνια. Ωστόσο, όλα τα νούμερα του Λερναίου κειμένου για λέξεις και λεκτικούς τύπους είναι χονδροειδείς υπερβολές, όπως αναλύω σε ειδικό σημείωμα.

Οι Ισπανοί (ή Βάσκοι) ευρωβουλευτές

Ο μύθος για τους Βάσκους ευρωβουλευτές που ζητούν να καθιερωθεί η αρχαία ελληνική ως επίσημη γλώσσα της ΕΕ εξετάζεται σε χωριστό σημείωμα, διότι είναι μύθος που έχει αποκτήσει αυτοτέλεια, διακινείται δηλαδή και έξω από το Λερναίο κείμενο. Οπότε, σας παραπέμπω εκεί.

Η νοηματική γλώσσα

Ο επόμενος μύθος του Λερναίου κειμένου με τον οποίο θα ασχοληθούμε είναι η επιστημονικοφανής διάκριση μεταξύ «νοηματικών» και «σημειολογικών» γλωσσών. Υποστηρίζει δηλαδή το Λερναίο κείμενο ότι:

Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από την διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι H/Y προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως «νοηματική» γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν «σημειολογικές». «Νοηματική» είναι η γλώσσα στην οποία το «σημαίνον», δηλ. η λέξις και το «σημαινόμενον» δηλ. αυτό που η λέξις εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πραγματική πρωτογενή σχέση. Ενώ «σημειολογική» είναι η γλώσσα όπου αυθαιρέτως ορίζεται ότι το α’ «πράγμα» (σημαινόμενον) εννοείται με το α’ «σημείον» (σημαίνον). Mε άλλα λόγια, η Ελληνική είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν «πρωτογένεια», ενώ σε όλες τις άλλες είναι «συμβατικές» –σημαίνουν κάτι απλώς επειδή έτσι συμφωνήθηκε μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν. Π.χ. στην Ελληνική ενθουσιασμός = εν Θεώ, γεωμετρία = γη + μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = αναθρών οπωπάς (= ο αρθρώνων λόγο)[1]. Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως – πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες.

Αν και χρησιμοποιείται επιστημονικοφανής ορολογία, στην πραγματικότητα το απόσπασμα αυτό είναι σκέτη αρλούμπα. Καταρχάς, στη γλωσσολογία «νοηματική» γλώσσα είναι η γλώσσα των κωφών.

Αλλά το πρόβλημα δεν είναι στην ορολογία, βέβαια. Το Λερναίο κείμενο εδώ μπερδεύει την ετυμολογία με τη σημειολογία. Πράγματι, η λέξη ‘γεωμετρία’ προέρχεται από το ‘γη’ και το ‘μετρώ’, αλλά μήπως το ίδιο δεν συμβαίνει στα γερμανικά, όπου η τηλεόραση λέγεται Fernsehen, από το Fern (μακριά) και το sehen (βλέπω); Μήπως το ίδιο δεν συμβαίνει έστω και στα αγγλικά όπου το window (παράθυρο) προέρχεται από το παλαιονορβηγικό vindauga όπου vind(r) ο άνεμος (σημερινό αγγλικό wind) και auga το μάτι, «μάτι για τον άνεμο» δηλαδή; Όση «πρωτογένεια» έχουν τα ελληνικά, άλλη τόση έχουν και τα γερμανικά! Θα ήταν διαφορετική η ελληνική (ή όποια άλλη) γλώσσα αν υπήρχε «αιτιώδης σχέση» ανάμεσα σε απλές λέξεις/ρίζες και πράγματα, αν λόγου χάρη η λέξη ‘γη’ συνδεόταν με κάποιον τρόπο με το πράγμα «γη» –αλλά αυτό, αν δεν σφάλλω, μόνο κάτι φανατικοί οπαδοί της λεξαριθμητικής το υποστηρίζουν, που κάνουν εκπομπές σε λαθρόβια κανάλια.

Τέλος, αλλά πολύ σημαντικό: η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν πρωτογενώς οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές είναι ο κώδικας μηχανής (machine code στα αγγλικά), μια σειρά από δυαδικά ψηφία, δηλαδή μόνο 0 και 1, έστω 0010 1000 1100 0010. Για να μπορούν να την καταλαβαίνουν και οι άνθρωποι, έχουν φτιαχτεί οι λεγόμενες γλώσσες προγραμματισμού, που μερικές από αυτές χρησιμοποιούν σύνταξη που μοιάζει με τις φυσικές μας γλώσσες. Υπάρχει τέλος και η γλώσσα διασύνδεσης (ή διεπαφής) του ανθρώπου με το μηχάνημα, που συνήθως είναι τα αγγλικά (αν και όλο και περισσότερα προγράμματα κυκλοφορούν στα ελληνικά), όμως ο υπολογιστής καθαυτός μόνο τα μηδενικά και τους άσους «καταλαβαίνει».

Οι μη οριακές μπαρούφες

Σκέτες μπαρούφες είναι οι ισχυρισμοί του Λερναίου κειμένου ότι υπάρχουν κάποια προγράμματα Ίβυκος, Γνώσις και Νεύτων που δήθεν αναπαριστούν τις ελληνικές λέξεις με ολοκληρώματα. Ίβυκος υπάρχει, τον είδαμε λίγο πιο πάνω, αλλά δεν είναι πρόγραμμα· είναι ένας παλιότερος υπολογιστής μάρκας Hewlett-Packard, ειδικά μετασκευασμένος από τον Ντέιβιντ Πάκαρντ, γιο του συνιδρυτή της γνωστής εταιρείας, που τον χρησιμοποιούσαν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 στο TLG για την αποθήκευση κειμένων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Το «Νεύτων» δεν είναι πρόγραμμα, αλλά ένας υπολογιστής τσέπης (Newton) που κυκλοφόρησε με μεγάλες φιλοδοξίες από την Apple το 1993 και που το μεγάλο του ατού ήταν ότι υποσχόταν να αναγνωρίζει χειρόγραφο –στα αγγλικά, εννοείται. Τα προβλήματα που είχε στην αναγνώριση χειρογράφου και η υψηλή τιμή του οδήγησαν στην εμπορική αποτυχία του και το 1998 σταμάτησε η παραγωγή του. Δεν έχω αμφιβολία ότι κάτι ανάλογο θα είναι και το Γνώσις.

Όσο για τα «Ελληνικά προσφύματα τηλέ-, -λάνδη, μικρο-, μεγα-, σκοπώ, – ισμός, συν- κ.τ.λ.» αρκούμαι στο να παρατηρήσω ότι το -λάνδη είναι ακραιφνώς παλαιογερμανικής προέλευσης. Αλλά δεν θα συμφωνήσω με τον ανώνυμο συντάκτη όταν λέει ότι μόνο στην ελληνική γλώσσα δεν υπάρχουν όρια. Όρια  δεν υπάρχουν επίσης στη φαντασία μερικών και στην ευπιστία ορισμένων άλλων.

Πέρα από τις επιμέρους κριτικές, μια γενική παρατήρηση: αυτή καθαυτή η μακροβιότητα του Hellenic Quest αποτελεί τελικά και την πιο πειστική απόδειξη της αναλήθειάς του! Τι εννοώ; Εννοώ ότι στον σημερινό κόσμο της παγκοσμιοποιημένης πληροφορίας όπου τα πάντα μαθεύονται με ένα κλικ, αν το CNN είχε αρχίσει να διανέμει ένα πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής, ε, δεν μπορεί, μέσα σε οχτώ χρόνια κάποιοι θα το είχαν προμηθευτεί. Αν η Apple είχε αρχίσει την παραγωγή τέτοιου προγράμματος, σε κάποιο ελληνικό κατάστημα θα μπορούσαμε να το αγοράσουμε, όλο και κάποιο ντέμο θα είχε κυκλοφορήσει. Πού το κρύβουν άραγε; Πού είναι αυτοί οι υπερσύγχρονοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές «προχωρημένης τεχνολογίας» που δέχονται μόνο την ελληνική; Ποιο μυστικό ερευνητικό ίδρυμα τους χρησιμοποιεί και δεν τους έχει πάρει είδηση άνθρωπος; Τόσα χρόνια, γιατί δεν μάθαμε κάτι περισσότερο παρά μόνο τις ίδιες αναπόδεικτες αοριστίες; Απλούστατα, γιατί δεν υπάρχει τίποτε –παρά μόνο αν θέλεις πολύ να το πιστέψεις, όπως ο αποτυχών οικολόγος υποψήφιος στις ευρωεκλογές του 2004 που ισχυρίστηκε σε προεκλογικό του φυλλάδιο ότι Είναι επίσης γνωστό ότι στο επίπεδο της νοηματικής σαφήνειας των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών αδυνατούν οι εξελιγμένοι υπολογιστές να λειτουργήσουν χωρίς τα αρχαία Ελληνικά. Μα, αν αδυνατούν οι υπολογιστές να λειτουργήσουν, πώς δουλεύουν όλα τα ερευνητικά ιδρύματα ανά τον κόσμο τόσα χρόνια;

Με άλλα λόγια, το κείμενο για το Hellenic Quest είναι μια αρμαθιά από χοντρά ψέματα και ανακρίβειες: κανένα πρόγραμμα δεν υπάρχει με το όνομα αυτό, καμιά σχέση δεν έχει η εταιρεία Apple ή το CNN με την εκμάθηση των ελληνικών, κανείς Άγγλος επιχειρηματίας δεν προτρέπει τα στελέχη της εταιρείας του να μάθουν αρχαία, η καταγραμμένη αρχαία ελληνική γλώσσα δεν έχει 90 εκατομμύρια λεκτικούς τύπους αλλά σκάρτο ενάμισι εκατομμύριο, δεν έχει 6 εκατομμύρια λέξεις αλλά κάπου 150 χιλιάδες, η ελληνική γλώσσα δεν έχει πρωτογένεια και δεν είναι νοηματική ούτε μοναδική, ούτε έχει κάτι το ιδιαίτερο που την κάνει κατάλληλη για γλώσσα των υπολογιστών νέας γενεάς, οι Ισπανοί ευρωβουλευτές δεν ζήτησαν να καθιερωθεί η αρχαία ελληνική ως η επίσημη γλώσσα της ΕΕ και κανείς κουτόφραγκος δεν πρόκειται να μας κόψει ισόβια σύνταξη μόνο και μόνο επειδή έτυχε να γεννηθούμε στη χώρα του Σοφοκλή και του Αριστοτέλη. Να μάθουμε αρχαία, ναι· αλλά να μη βαυκαλιζόμαστε ότι θα μας διορίσουν σε επιτελικές θέσεις στο Αμέρικα επειδή ξέρουμε αρχαία!

Ωστόσο, η ελληνική γλώσσα είναι πράγματι μια πολύ όμορφη και πολύ ενδιαφέρουσα γλώσσα με μακρότατη ιστορία, και η μεγαλύτερη τιμή που θα μπορούσαμε να της κάνουμε θα ήταν να τη χρησιμοποιούμε με καλαισθησία, ακρίβεια και φαντασία, χωρίς συμπλέγματα κατωτερότητας, νεοαττικισμούς και αμερικανιές, χωρίς εκζήτηση και διάθεση να ξεχωρίσουμε από την πλέμπα. Αυτό άλλωστε προσπαθεί να κάνει και ο υπογράφων μέσα από τα γραφτά του.

Γιάννης Σταύρου: Ο ζωγράφος Γιάννης Σταύρου σχολιάζει τα καλλιτεχνικά πράγματα της εποχής μας.

Γιάννης Σταύρου, Καλοκαίρι στην Ακρόπολη, λάδι σε καμβά

Ο ζωγράφος Γιάννης Σταύρου εκφράζει τις απόψεις του όχι μόνο για την τέχνη…

Σχολιάζει την εποχή και τα καλλιτεχνικά πράγματα. Μια καλλιτεχνική, ενδιαφέρουσα άποψη με το αισθαντικό βλέμμα του εικαστικού…

Το δημοσιεύουμε από τον δικτυακό τόπο που αφιερώνεται στον ζωγράφο http://www.yannisstavrou.gr

_____________________________________

Γιάννης Σταύρου: “Για τους καλλιτέχνες, το έργο τους και την εποχή μας”

Το ότι οι καλλιτέχνες είναι γένος ευερέθιστο, είναι ευνόητο. Το γιατί όμως, φαίνεται πως δεν είναι κοινώς κατανοητό. Ο καλλιτέχνης είναι καλλιτέχνης εξ’αιτίας και μόνον της εκλεπτυσμένης αίσθησης του «ωραίου» που διαθέτει. Είναι μια δυνατότητα που του προσφέρει ιδιαίτερη εκστατική απόλαυση. Σ’ αυτή την απόλαυση προσπαθεί (όχι πάντα με επιτυχία) να κάνει συμμέτοχο τον αποδέκτη της δουλειάς του.
Παράλληλα όμως κι αυτόματα με την αίσθηση του «ωραίου», διαθέτει και το ακριβώς αντίθετο, την αντίληψη του δυσανάλογου, του άσχημου δηλαδή. Για τον καλλιτέχνη, το ωραίο είναι και το σωστό. Οι καλλιτέχνες ουδέποτε βλέπουν το άσχημο, το κακό, εκεί όπου δεν υπάρχει, αλλά πολύ συχνα εκαί, όπου μια μη καλλιτεχνική φύση δε βλέπει να υπάρχει τίποτα άσχημο. Έτσι η καλλιτεχνική οξυθυμία, δεν έχει σχέση με την «ψυχική ευαισθησία», όπως τη θεωρεί η κοινή λογική, αλλά με μια μεγαλύτερη από τη συνηθισμένη οξυδέρκεια σε ό,τι αφορά το άσχημο, το ψεύτικο. Η οξυδέρκεια αυτή δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα συνακόλουθο της έντονης αίσθησης του σωστού, του αρμονικού. Ένα πράγμα είναι σίγουρο, ο άνθρωπος που δε είναι ευερέθιστος, δεν είναι καλλιτέχνης.

Αντιλαμβάνεστε με όσα λέω ότι οι καλλιτέχνες είναι τα πιο μοναχικά κι απομονωμένα πλάσματα στον σημερινό κόσμο. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν απλώς τον κανόνα. Να διευκρινίσω, ότι μιλώντας γενικά περί καλλιτεχνών, εννοώ κυρίως τους ζωγράφιυς που γνωρίζω καλύτερα.

Σήμερα, σε μια εποχή που ο χρόνος και το χρήμα έχουν τόσο μεγάλη αξία, που η ωφελιμιστική θεώρηση των πάντων φτάνει στα όρια της εθνικής μανίας, ελάχιστος χώρος απομένει για τα ανήσυχα πνεύματα και το καλλιτεχνικό έργο. Το καλλιτεχνικό έργο πιο συγκεκριμένα, μισήθηκε στον αιώνα μας. Δε μπορώ ακόμα να διαβλέψω ποιες σκοτεινές διάνοιες, στο όνομα και το βωμό της έρευνας (έργο μόνο της επιστήμης), κατέστρεψαν και διαστρέβλωσαν τη δυνατότητα του πραγματικού καλλιτέχνη να παράγει πραγματικό καλλιτεχνικό έργο. Είναι γνωστή, ακόμα και στους μη ειδικούς, η έκταση που προσέλαβε η κάθε ανοησία, κάθε ανικανότητα, κάθε κρυφή ζήλεια, απέναντι στη νοημοσύνη, τη δυνατότητα, την ουσιαστική θυσία που απαιτεί η καλλιτεχνική δημιουργία. Τόμοι ολόκληροι, βιβλιοθήκες έχουν δημιουργηθεί για να δικαιολογήσουν, να προάγουν, να προτείνουν και να επιβάλουν στη συνέχεια, πράγματα φτιαγμένα κατ’ ευθείαν για τους αμόρφωτους νεόπλουτους του 20ου αιώνα. Η τιμή πλέον και μόνο καθορίζει την αξία του έργου. Ο κοκοτισμός των δημοσίων σχέσεων έρχεται να βιάσει και να υποκλέψει την προτεραιότητα, την ιεράρχηση των αξιών, να παραχαράξει την ιστορία και να υποκαταστήσει το πραγματικό με το ψευδεπίγραφο. Να υποβιβάσει – ως πεπερασμένα και χιλιοειπωμένα πράγματα – την αληθινή καλλιτεχνική δημιουργία, αυτή τη θαυμαστή ιδιότητα του ανθρώπου, που για να συμβεί απαιτεί ταλέντο, πολλή δουλειά, αυταπάρνηση, αλήθεια και αγάπη. Δυστυχώς, πολλά από αυτά που γράφω, θα τα βρείτε, ακριβώς τα ίδια, να εγκωμιάζουν πασίγνωστες αηδίες. Βάλτε κατ’ ευθείαν αρνητικό πρόσημο και έχετε τη σωστή διάγνωση. Αφήστε το ένστικτό σας, τον κοινό άνθρώπινο νου να λειτουργήσει ελεύθερα και εκφραστείτε.

Βέβαια, τα φαινόμενα αυτά δεν υπεραπλουστεύονται. Μέσα στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που διανύουμε, είναι επιτέλους μια πρωταρχική κίνηση η επανεξέταση όσων μας ταλαιπωρούν. Τα καλλιτεχνικά θέματα δεν είναι τα μόνα που ταλαιπωρούνται στην εποχή μας. Ταλαιπωρείται, τιμωρείται κυριολεκτικά ο σημερινός άνθρωπος.

Ο Έλληνας βασανίζεται στο όνομα κάθε είδους «προόδου» (κι αυτόματα ο ίδιος βασανίζει όλους τους υπόλοιπους γύρω του). Μπορώ να πω με σιγουριά ότι ο σημερινός άνθρωπος, κάτω από τον αστερισμό της μαζικότερης δημοκρατίας της ιστορίας, απελευθερώνει κι επιδεικνύει, με περισσή μάλιστα αυταρέσκεια και θράσος, το εσωτερικό του «εγώ». Φρική!

Το καταπληκτικό της εποχής είναι η παθητικότητα που παραλύει τη φυσική μας αντίδραση. Όλοι στεκόμαστε άφωνοι κι επιεικείς, με μια «πεφωτισμένη κατανόηση» απέναντι στον κάθε βιασμό μας. Έχουμε σίγουρα την ευθύνη εμείς οι ίδιοι. Γιατί όλοι, σε κάποιο βαθμό, παρασυρθήκαμε από μια ύποπτης προέλευσης κουλτούρα που γέμισε τις ψυχές μας με ενοχές απέναντι σε γεγονότα για τα οποία δεν ευθύνόμαστε. Διαθέτουμε απεριόριστο σεβασμό σε ό,τι απεργάζεται το κακό μας. Αναγνωρίζουμε δικαιώματα εκεί που δεν υπάρχουν και παραχωρούμε ευγενώς τα δικά μας για να επιβιώσει το τέρας (μη και χαθεί το είδος).

Κάτω από την «κοινωνική πολιτική», πίσω από τον μπερντέ των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», προβάλλει όλο και περισσότερο το διεστραμμένο πρόσωπο του θράσους και της αναίδειας. Της αλαζονικής αυτάρκειας. Μια δημοκρατία δικαιωμάτων μόνο και καθόλου υποχρεώσεων. Τόση τεχνολογία, τόση δημοκρατία, τόση «εξέλιξη», τόσα «καλά», τίποτα για το καλό μας.

Το δρομολόγιο της ελληνικής γλώσσας & η δυναμική της

Γιάννης Σταύρου, Ακρόπολη 17.40, λάδι σε καμβά

Παρόλο που δεν πρέπει να υπερηφανευόμαστε καθόλου για την ελληνική γλώσσα, καθώς όλως τυχαίως τη μιλάμε…

Η φυλή που κατοίκησε στα μέρη μας κάποτε, δεν είχε καμμία απολύτως σχέση με το ανεκδίηγητο μόρφωμα που κατοικοεδρεύει σ’ αυτή τη γη. Απλώς η γλώσσα ήταν τόσο δυνατή που τη μίλησαν κι αυτές οι ακανόμαστες, κακόφημες σλαβο-αλβανο-τουρκο-γυφτο-κλπ ορδές που κατέκλυσαν το τόπο σε αλλεπάλληλα στάδια μετά την επάρατη κυριαρχία των χριστιανοβαρβάρων…Και οι ορδές συνεχίζονται…

Παρόλα αυτά, το κείμενο που μας έστειλε η Ελένη εξαιρετικά ενδιαφέρον, αλλά και τόσο λυπητερό – τόσο λυπητερό.

Δυστυχώς, στο σημερινό στάδιο της απόλυτης και χωρίς πάτο παρακμής του δυτικού πολιτισμού, σε κανέναν μα κανέναν δεν του αξίζει αυτή η ανεπανάληπτη γλώσσα. Καθώς όλοι μας, από τους νεοεπιστήμονες των επιχορηγήσεων και του θεάματος μέχρι τον νεοταξικό όχλο του παγκόσμιου ορνιθοτροφείου, μέχρι τους απίστευτους νεοέλληνες, είμαστε, στην καλύτερη περίπτωση για χρήση με το ζόρι 5000λέξεων – όσο για τους πολλούς κραυγάζουν άναρθρα κι άρχισαν ήδη να βαδίζουν στα τέσσερα (4 τροχοί κλπ)…

Ας αποχαιρετήσουμε λοιπόν την Ελληνική γλώσσα με τους στίχους του ποιητή…

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μιά τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις…

Ακολουθεί το κείμενο που μας έστειλε η Ελένη:

Για την Ελληνική γλώσσα

Hellenic Quest, λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους.

Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας..

Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o Πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν’ αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ’ όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων.

Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων.

Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες.

Γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως ..

Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.

Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας. Στον Ίμυκο ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται.

Μιλώντας γι’ αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ’ αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας .

Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής.

Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές .

Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το αμ πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το αμ (σημαίνον).

Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή, κάτι, απλώς επειδή έτσι ‘συμφωνήθηκε’ μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.

ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ,

γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο αρθρώνων λόγο).

Μια άλλη εκδοχή για το: προφητεία, προέρχεται από το προ-φυτεύω, φυτεύω κάτι στον νου των ανθρώπων από πριν.

Επίσης το γνωστό άνω θρώσκω, κοιτάζω προς τα επάνω, η ρίζα για την λέξη άνθρωπος.

Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος , Γνώσεις και Νεύτων αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες.

Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση.

<>

Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα ΟΠΩΣ : τηλέ , λάνδη =…LAND, ΓΕΩ…,νάνο, μίκρο, μέγα, σκοπό….ισμός, ΗΛΕΚΤΡΟ…., κυκλο…., ΦΩΝΟ…., ΜΑΚΡΟ…., ΜΙΚΡΟ….., ΔΙΣΚΟ…., ΓΡΑΦΟ…, ΓΡΑΜΜΑ…, ΣΥΝ…, ΣΥΜ…, κ.λπ..

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ C D = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ’ αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι’ αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες.

Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.

Γι’ αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα.

Διεθνές εκπαιδευτικό πρόγραμμα: «Πυρήνες του Μέλλοντός Μας»

Από την Αλίκη,  ενημέρωση

Σκέφτηκα να στείλω και αυτό που με απασχολεί αυτές τις μέρες! Το κείμενο ακολουθεί…

Το διεθνές εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Πυρήνες του Μέλλοντός Μας» (“KERNELS OF OUR FUTURE”), σχεδιάστηκε ειδικά για νέους ηλικίας 15-18 ετών, με σκοπό την ενδυνάμωση μέσα από την εκπαίδευση των νέων ανθρώπων ώστε να δημιουργήσει τους αυριανούς ηγέτες.
Είναι διεθνώς μοναδικό σε αυτά που στοχεύει, και η ανταπόκριση των μέχρι τώρα συμμετεχόντων (από το 2004 που ξεκίνησε πιλοτικά) διαφαίνεται από τη μετάδοση των αποτελεσμάτων και το συνεχιζόμενο δεσμό δικτύωσης. Διοργανώνεται και εφέτος, 16-30 Ιουλίου.

Όλοι οι συμμετέχοντες μαθητές – από περισσότερες από 10 χώρες- είναι υπότροφοι, στα πλαίσια των ίσων ευκαιριών για νέους με ηγετικές δυνατότητες αλλά περιορισμένων οικονομικών, και για αποφυγή ενίσχυσης στερεοτύπων. Συμμετέχουν μαθητές εκτός των χωρών της Ευρώπης από Λίβανο, Παλαιστίνη, Ισραήλ, Σερβία, κλπ.
Ενδεικτικά επισυνάπτονται μερικά σχόλια Αποφοίτων που καταγράφουν την διαχρονική σημαντική επίδραση του προγράμματος.
Οι καθηγητές, από τις Η.Π.Α., Γερμανία, Βέλγιο, Τουρκία, και Ελλάδα, έχουν ειδικευτεί στις μεθόδους της άτυπης εκπαίδευσης που εφαρμόζονται, και τα πρωτότυπα παιχνίδια προσομοίωσης που έχουμε αναπτύξει σε σχέση με το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο και το Περιβάλλον με την “Αγορά άνθρακα της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.
Με δεδομένη τη συνεχιζόμενη πιλοτική εξέλιξη του προγράμματος –αφού δεν υπάρχουν άλλα σχετικά προηγούμενα- διαπιστώσαμε την σημαντική συμβολή, ακόμα και για τους ενήλικες συνοδούς, του τμήματος στην Αθήνα «Ηγεσία στην Πράξη» (“Leadership in Action”), που συμπεριλάβαμε πέρσι πρώτη φορά, και θεωρούμε σημαντικό να το συμπεριλάβουμε και εφέτος.
Σε αυτό το τμήμα του προγράμματος, θα δώσουμε στους νέους συμμετέχοντες την ευκαιρία να συναντήσουν και να συνομιλήσουν με ηγετικές προσωπικότητες της χώρας μας, και να μάθουν πως λειτουργεί η «Ηγεσία στην Πράξη», με ακρόαση από τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Δ. Σιούφα (ευελπιστούμε και στην Αιγίδα), καθώς και επισκέψεις στο Υπουργείο Εξωτερικών, στο Υπουργείο Παιδείας, στην Ελληνική Ραδιοτηλεόραση (ΕΡΤ) και στον Δήμο Αθηναίων. Θα συμπεριληφθεί φυσικά και επίσκεψη στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης.