Αναδημοσίευση από το blog:
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ – ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ


 Γιάννης Σταύρου, Σταφύλια σε μπολ, λάδι σε καμβά

Μάλλον τελικά ανακαλύψαμε που οφείλουμε την μοιραία ύπαρξη μας…

Όπως όλα δείχνουν το σωματίδιο Higgs ή σωματίδιο του Θεού πιθανότατα είναι υπαρκτό…

Βέβαια, συμφωνούμε με την άποψη του συγγραφέα που ήθελε αρχικώς να το ονομάσει σωματίδιο του διαβόλου…

Θαυμάστε τα δημιουργήματά του – ας μη μιλήσουμε για τα ανθρωποειδή…

Η επιστήμη όμως είναι πάντα όμορφη – a candle in the dark, όπως έλεγε κι ο Μαρκ Σαγκάλ…

Ακολουθεί η είδηση για την ανακάλυψη:

Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 5-7-2012

Τι είναι το μποζόνιο του Χιγκς;

Στον Πίτερ Χιγκς δεν άρεσε το παρατσούκλι «σωματίδιο του Θεού» που προσδόθηκε στο υπό αναζήτηση μποζόνιο, ήδη από τη δεκαετία του 1990. Ωστόσο, επειδή η απόδειξη της ύπαρξής του θα ήταν ιδιαίτερα σημαντική, εξαιτίας του ρόλου που εκτιμάτο ότι έπαιζε στο Σύμπαν, το παρατσούκλι έμεινε. Γιατί όμως είναι τόσο σημαντικό;
Τι είναι το μποζόνιο του Χιγκς;
Είναι ένα σωματίδιο, σήμα κατατεθέν ενός πεδίου που απλώνεται σε ολόκληρο το Σύμπαν και προσδίδει στα σωματίδια τη μάζα που έχουν. Οφείλει το όνομά του στον 83χρονο σήμερα φυσικό από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου Πίτερ Χιγκς, που πρότεινε την ύπαρξή του πριν από 48 χρόνια. Επιστήμονες θεωρούν ότι αμέσως μόλις έγινε η Μεγάλη Εκρηξη, πολλά σωματίδια δεν είχαν μάζα αλλά την απέκτησαν χάρη σε αυτό το πεδίο που φέρει επίσης το όνομα του Χιγκς. Οποιο σωματίδιο αλληλεπιδρά με το πεδίο αποκτά μάζα. Η ύπαρξη του σωματιδίου Χιγκς που είναι αλληλένδετη με το ομώνυμο πεδίο, είναι καθοριστική για να κατανοήσουμε την προέλευση της μάζας.
Ποια είναι η σπουδαιότητα του πεδίου Χιγκς;
Κατ’ αρχάς πρόκειται για ένα αόρατο ενεργειακό πεδίο που απλώνεται σε ολόκληρο το Σύμπαν. «Αιχμαλωτίζει» τα στοιχειώδη σωματίδια όπου κι αν βρίσκονται και τα καθιστά βαρύτερα προσδίδοντάς τους μάζα. Ομως δεν περνούν όλα τα σωματίδια το ίδιο εύκολα μέσα από το πεδίο. Ορισμένα, όπως τα φωτόνια, διέρχονται «ανενόχλητα» και άλλα με δυσκολία όπως ένας ελέφαντας σε βάλτο. Η ουσία είναι ότι θεωρητικά κανένα σωματίδιο δεν είχε μάζα αλλά την απέκτησε όταν ενεργοποιήθηκε το πεδίο μετά τη Μεγάλη Εκρηξη.
Γιατί θεωρείται επομένως τόσο σημαντική η ανακάλυψη του σωματιδίου;
Επειδή αποδεικνύει και κυρίως συμπληρώνει την αξιοπιστία μιας θεωρίας της σύγχρονης Φυσικής που ονομάζεται Καθιερωμένο Μοντέλο και η οποία μας βοηθά να ερμηνεύσουμε πράγματα που γίνονται πάνω στη Γη αλλά και πολύ πιο μακριά, στο αχανές Σύμπαν. Το Καθιερωμένο Μοντέλο πρεσβεύει ότι το Σύμπαν αποτελείται από 12 δομικά συστατικά που λέγονται στοιχειώδη σωματίδια και «διοικείται» από τέσσερις κυρίαρχες δυνάμεις. Ομως αυτή η θεωρία, το καλύτερο δηλαδή ερμηνευτικό εργαλείο που έχουμε, δυστυχώς δεν αρκεί για να κατανοήσουμε τα πάντα στο Σύμπαν.
Ποιο είναι το κομμάτι του παζλ που έλειπε από το Καθιερωμένο Μοντέλο και συμπληρώθηκε με τη χθεσινή ανακάλυψη;
Είναι η προέλευση της μάζας. Η μάζα που αποτελεί εμάς τους ίδιους, τα ζώα, τα φυτά, ό,τι πιάνουμε και βλέπουμε στη Γη και στο Σύμπαν. Το σωματίδιο του Χιγκς και το αντίστοιχο ομώνυμο πεδίο που αναφέραμε πιο πάνω μάς εξηγούν πώς τα σωματίδια αποκτούν τη μάζα τους και στη συνέχεια ξεχύνονται στο Σύμπαν κατευθυνόμενα από διάφορες δυνάμεις για να δημιουργήσουν με τη συμπεριφορά τους τον κόσμο. Αν δεν υπήρχε η μάζα όλα τα σωματίδια, από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο, θα περιφέρονταν με ταχύτητα του φωτός χωρίς να υπάρχει τίποτα το υλικό, χειροπιαστό στο Σύμπαν.
Ποια πράγματα μπορούμε να καταλάβουμε χρησιμοποιώντας το Καθιερωμένο Μοντέλο;
Το Καθιερωμένο Μοντέλο περιγράφει τον φυσικό κόσμο χρησιμοποιώντας σωματίδια και τέσσερις αλληλεπιδράσεις. Αυτές είναι η βαρύτητα, ο ηλεκτρομαγνητισμός, η ασθενής και η ισχυρή πυρηνική αλληλεπίδραση. Αυτά χρειάζονται όλα κι όλα οι φυσικοί, προκειμένου να εξηγήσουν κάθε φυσικό φαινόμενο πάνω στη Γη, καθώς και τις διεργασίες που συμβαίνουν στον Ηλιο και σε κάθε αστέρα που βλέπουμε στον νυχτερινό ουρανό.
Με ποιον τρόπο κατάφεραν οι επιστήμονες να βρουν το επίμαχο σωματίδιο;
Με έμμεσο τρόπο. Δημιουργώντας συγκρούσεις με δέσμες πρωτονίων στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN, που εκτοξεύονταν η μία πάνω στην άλλη σχεδόν με ταχύτητα φωτός. Από τις συγκρούσεις αυτές προέκυπταν διάφορα σωματίδια που «παγιδεύονταν» στους ανιχνευτές του CERN και τα οποία υποδήλωσαν σε ορισμένες περιπτώσεις την ύπαρξη του σωματιδίου Χιγκς το οποίο ζει για απειροελάχιστο χρονικό διάστημα.
Και τώρα που ανακαλύφθηκε
το σωματίδιο με τι θα ασχολείται ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων στο CERN;
Χωρίς δουλειά δεν θα μείνει γιατί από εδώ και πέρα περνάμε σε άλλο επίπεδο στη Φυσική, πιο δύσκολο. Είναι πολλά τα πράγματα που δεν κατανοούμε στο Σύμπαν και η συνδρομή του CERN ελπίζεται να είναι καθοριστική. Μεταξύ άλλων, στο μέλλον, οι επιστήμονες θα επιχειρήσουν να κατανοήσουν τη λεγόμενη σκοτεινή ύλη που λέγεται ότι αποτελεί το 25% του Σύμπαντος αλλά δεν εκπέμπει καθόλου φως ή κάποιο άλλο είδος ακτινοβολίας, τις μαύρες τρύπες και τις περίφημες έξτρα διαστάσεις.
Εντέλει, ποιος είχε την ιδέα να ονομαστεί «σωματίδιο του Θεού;»
Οχι ο ίδιος ο Χιγκς πάντως που έχει δηλώσει ότι είναι άθεος. Το παρατσούκλι οφείλεται στον νομπελίστα φυσικό Λίον Λέντερμαν που εξέδωσε ένα σχετικό βιβλίο το 1993 και οι εκδότες τού είπαν να ονομάσει έτσι το σωματίδιο.

Ας μη γινόμαστε άπληστες κορίτσια – καλό είναι το ένα φεγγάρι!

Μην το πάρουμε και κατάκαρδα που δεν θα δούμε τα δύο φεγγάρια – ας απολαύσουμε το Αυγουστιάτικο φεγγάρι μας…


Γιάννης Σταύρου, Ύδρα με φεγγάρι, λάδι σε καμβά

Από το 2003, γύρω στα τέλη Αυγούστου, κυκλοφορεί ευρέως η φήμη στο παγκόσμιο διαδίκτυο, ότι στις 27 Αυγούστου θα δούμε στον ουρανό δύο φεγγάρια, εκ των οποίων το ένα θα είναι ο…Άρης..!

Και φέτος ήδη απ΄τον Ιούλιο κατακλυστήκαμε από ηλεκτρονικά μηνύματα περί της 27 Αυγούστου 2010…

Μέχρι και η ΝΑΣΑ αναγκάστηκε να βγάλει ανακοίνωση για την αθώα αυτή απάτη…

Διαβάστε το σχετικό άρθρο: EXAMINER.COM (26-8-2010)

Two Moons on August 27, 2010…

Every year toward the end of August, a rumor begins to circulate about a rare occurrence when two moons will appear in the sky and will be visible to the naked eye; the second moon will actually be the planet Mars in our Solar System and on the rare occasion it appears that we have two moons at the same time.

The moon appears just after the sun goes down above the skyline and if there are clear skies in your area, it will be highly visible around the world. Mars comes so close to the earth (about 34 million miles) that it will appear the same as the moon.

Two moons appearing at the same time happens only once every 1,000 years and isn’t scheduled to reappear until 2287. Or so the hoax email states.

NASA has reported that there is no such thing as two moons showing in the skies over the world. And that this rumor started in 2003 and has since reoccurred at the end of August every year since.

Χρόνια Πολλά στις συμμαθήτριες, στους φίλους & τις φίλες μας!

Ας γιορτάσουμε με ζωγραφική…

Γιάννης Σταύρου, Ελαιώνας στον Υμηττό, λάδι σε καμβά

Και ποίηση…

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Στην Παναγία την Κεχριά

Γλυκειά Παρθέν’, αξίωσέ με
νάρθω και πάλι στο ναό σου,
όπου φυσά γλυκά η αύρα
στα πλατάνια τα θεόρατα
κάτω στο ρέμμα, που η πηγή κελαρύζει
κι επάνω θροΐζει η αύρα μαλακά.

Όλος ο ήλιος λάμπει στο θόλο
του ωραίου ναού σου με τα πιατάκια τα ποικιλμένα
κι ευωδιάζ’ η μύρτος κι η δάφνη
ολόγυρα, κι η βρύση κελαδεί
στην αυλή, που ανθεί ο λιβανωτός κι η μύρτος.

Στα νεαήμερα τ’ αγαπημένα
της δοξασμένης μεταστάσεώς σου
ήθελα νάμαι να ψάλω το «Πεποικιλμένη…»
στο πανηγύρι το σεμνό.

Να βλέπω να θαμάζω τη μορφή σου
με τα ματάκια τα κλειστά,
με τα χεράκια σταυρωμένα,
κι ο Υιός σου να κρατεί την άμωμη ψυχή σου,
ως τρυγόνα στα χεράκια·

κι Απόστολοι εκ περάτων
στα σύννεφα επάνω πετώντας,
κι Άγγελοι με σταυρωμένα χέρια
βλέπουν το θάμμα το φριχτό!

Ψηλά απάνω απ’ το δώμα, από δυο παραθυράκια,
με τις κοκούλες δυο καλογεράκια
προβάλλουν και τείνουν από έναν τόμον ανοιχτό!

κι ο ένας γράφει «Θνητή γυναίκα του Θεού μητέρα»
κι ο άλλος· «τ’ ουρανού είσαι πλατυτέρα,
ως έμψυχος ναός και θρόνος του Θεού…»

Γλυκειά Παρθέν’ αξίωσέ με
νάρθω και πάλι στο ναό σου,
όπου φυσά γλυκά η αύρα
στο ρέμμα στα πλατάνια μυστικά!

Χωρίς αμφιβολία μας έτυχε να ζούμε μια από τις χειρότερες εποχές της Ελλάδας. Τα νέα, συνεχώς άσχημα…

Και μέσα σ’ όλα και καύσωνας…

Για να ξεφύγουμε λίγο:

Μια…χειμερινή εικόνα της Θεσσαλονίκης, Δύση στον Θερμαϊκό, όπως την απαθανάτησε ο Γιάννης Σταύρου…

Γιάννης Σταύρου, Θεσσαλονίκη τον χειμώνα, λάδι σε καμβά

Μια ματιά στο παρελθόν μέσα από σύγχρονη τεχνολογία…

Ο μυστικός κώδικας του Πλάτωνα

Μυστικό κώδικα σε κείμενα του Πλάτωνα, υποστηρίζει ότι ανακάλυψε ο ερευνητής στο Κέντρο Ιστορίας της Επιστήμης, Τεχνολογίας και Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, δρ Τζέι Κένεντυ.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του καθηγητή, ο Πλάτων ήταν οπαδός της θεωρίας του Πυθαγόρα ότι οι πλανήτες και τα αστέρια παράγουν μια μη ακουστή μουσική, την περίφημη «αρμονία των σφαιρών».
«Οι μυστικοί κώδικες του Πλάτωνα, τελικά υπάρχουν!»

Βαδίζοντας στα χνάρια του, έναν αιώνα μετά ο Πλάτων χρησιμοποιούσε μια μυστική διάταξη των συμβόλων, έναν «πλατωνικό κώδικα», προκειμένου να δώσει στα κείμενά του μια μουσική δομή! Αυτόν ακριβώς τον «κώδικα» υποστηρίζει ότι «έσπασε» ο δρ. Κένεντυ ανακαλύπτοντας τα κρυφά μηνύματα στα έργα του μεγάλου έλληνα φιλοσόφου.

«Οι μυστικοί κώδικες του Πλάτωνα, δεν είναι κάτι νέο», εξηγεί ο καθηγητής. » Στην αρχαιότητα, πολλοί από τους οπαδούς του υποστήριζαν ότι τα βιβλία του περιείχαν κι άλλα επίπεδα εννοιών και μυστικούς κώδικες, αλλά αυτό είχε αμφισβητηθεί και τελικά απορριφθεί από τους σύγχρονους μελετητές. Κι όμως εγώ έσπασα τον κωδικό. Έχω πλέον αποδείξεις ότι τα βιβλία περιέχουν κώδικες και σύμβολα και ότι η διαλεύκανση αυτών αποκαλύπτει την κρυμμένη φιλοσοφία του Πλάτωνα».

Το μυστικό του σύμπαντος, μέσα από την αρμονία!

Ο δρ Κέννεντυ, αφιέρωσε τα τελευταία πέντε χρόνια μελετώντας τα περίπου 30 βιβλία του έλληνα φιλοσόφου. Τα συμπεράσματά του, άκρως εντυπωσιακά, αφού κατάφερε να ανακαλύψει τις καλά κρυμμένες δώδεκα νότες της μουσικής κλίμακας!

Ο λόγος που ο Πλάτων προχώρησε στη δημιουργία του κώδικα, ήταν μάλλον για να τον προστεύσει! «Η παρουσία και η φύση των κρυφών κωδίκων σημαίνουν ότι ο Πλάτωνας είχε 2.000 χρόνια πριν από τη γέννηση της σύγχρονης επιστήμης, συλλάβει το μήνυμα ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε από τα μαθηματικά και τη λογική και όχι από τους θεούς!», λέει ο καθηγητής!

Ο Πλάτων, έζησε μία ζωή «στην κόψη του ξυραφιού», ενοχλώντας πολλούς με τις ιδέες και τις πράξεις του! Η κωδικοποίηση των απόψεών του, ήταν μάλλον ο μόνος τρόπος για να τις κληροδοτήσει στις επόμενες γενεές!

Η προσπάθεια για αποκάλυψη της κρυφής γνώσης του, μόλις ξεκίνησε! Όπως λέει ο δρ Κένεντυ : «Υπάρχουν 2.000 σελίδες γεμάτες από κρυμμένα μηνύματα σε κάθε λέξη. Θεωρώ ότι οι σημαντικότερες απόψεις αυτού του κορυφαίου φιλοσόφου, μας περιμένουν να τις φέρουμε στο φως! Είμαστε μόνο στην αρχή κάτι πολύ σπουδαίου».

—————————————–

Πηγή: Απολίτιστο στέκι

Καλό καλοκαίρι..!

18 Ιουλίου, 2010

Αφιερωμένο στην τάξη μας…


Γιάννης Σταύρου, Ύδρα II, λάδι σε καμβά

Στα καλοκαίρια της νεότητάς μας…

Στα όνειρα μας…

Καλό καλοκαίρι κορίτσια!!

Καλό καλοκαίρι σε όλες τις φίλες & τους φίλους μας!

Οδυσσέας Ελύτης

Η Μαρίνα των βράχων

(Προσανατολισμοί)

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη -Μα που γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της χίμαιρας
Ριγώνοντας  μ’ αφρό τη θύμηση!
Που είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια
-Μα που γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σου ‘λεγα να μετράς μέσ’ στο γδυτό νερό τις φωτεινές του μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Ή πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ’ ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωΐδα ιάμβου.

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μέσ’ στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ’ άρωμα των υακίνθων -Μα που γύριζες

Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα βότσαλα
Ήταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ’ έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ’ όνομά του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών
Όπου σελάγιζε ο δικός σου αστερίας.

‘Ακουσε ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Έχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.
Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή ως το κόκαλο άλλο καλοκαίρι
Για ν’ αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Ή να πας καβάλα στο μαΐστρο.
Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες κι αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ’ αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.