Φθινοπωρινά τοπία…

Το φθινόπωρο με τις συννεφιές του είναι ιδανική εποχή για βάδισμα!

Καιρός λοιπόν για βόλτες και λίγη άσκηση…

Ευκαιρία να ξεφύγει και λίγο το μυαλό μας από τη φρίκη που μας περιβάλλει…

Στα βήματα του ζωγράφου – Κυριακάτικος περίπατος στην παραλία της Θεσσαλονίκης, μια φθινοπωρινή μέρα…

Γιάννης Σταύρου, Κυριακάτικος περίπατος, λάδι σε καμβά

Επίσης…

Κάποια αστεία για να γελάσουμε και λίγο…

Μας τα έστειλε η φίλη Ελένη:

Τα ακόλουθα είναι από το βιβλίο ‘Disorder in the American Courts’, και έχουν ειπωθεί από ανθρώπους σε δικαστήρια- έχουν καταγραφεί κατά λέξη από δικαστικούς ρεπόρτερ στην Αμερική, οι οποίοι μετά βίας παρέμεναν σοβαροί την ώρα που γίνονταν οι ερωταποκρίσεις

————————————————————————————

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ¨: Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σας είπε ο άντρας σας εκείνο το πρωί;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ. Είπε «Πού βρίσκομαι, Κάθριν;»

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Και γιατί σας αναστάτωσε τόσο;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Το όνομά μου είναι Σούζαν

————————————————————————————

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Είστε σεξουαλικά ενεργή;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ¨ ‘Οχι, απλώς μένω ξαπλωμένη.

————————————————————————————–

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Αυτή η μυασθένεια σας επηρεάζει τη μνήμη σας;

΅ΜΑΡΤΥΡΑΣ¨ Ναι..

ΔΙΚ: Και με ποιους τρόπους σας επηρεάζει τη μνήμη;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ξεχνάω..

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Ξεχνάτε; Μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα για κάτι που έχετε ξεχάσει;

————————————————————————————

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Τώρα, γιατρέ, δεν αληθεύει ότι, όταν ένας άνθρωπος πεθάνει στον ύπνο του, δεν το γνωρίζει ως το άλλο πρωί;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Τώρα, στ’ αλήθεια περάσατε τις εξετάσεις για άσκηση νομικού επαγγέλματος;

————————————————————————————

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ο μικρότερος γιος, ο εικοσάχρονος, τι ηλικίας είναι;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Είναι 20, όσο περίπου και το IQ σας.

————————————————————————————

ΔΙΚ: Ήσουν παρών όταν πάρθηκε η φωτογραφία σου;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Τώρα με δουλεύετε;

————————————————————————————

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Ώστε η ημερομηνία της σύλληψης του παιδιού ήταν η 8η Αυγούστου;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι.

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Και τι κάνατε εκείνο τον καιρό;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Έκανα σεξ.

————————————————————————————

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και είχε τρία παιδιά, έτσι δεν είναι;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πόσα ήταν αγόρια

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Κανένα.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Υπήρχε κανένα κορίτσι;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Κύριε Δικαστά, νομίζω χρειάζομαι άλλον δικηγόρο. Μπορώ να πάρω άλλον;

————————————————————————————

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πώς τερματίστηκε ο πρώτος σας γάμος;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Λόγω θανάτου.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και με τίνος τον θάνατο τερματίστηκε;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Για μαντέψτε;

———————————————————————————————————–

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Μπορείτε να περιγράψετε το άτομο;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ήταν μεσαίου αναστήματος και είχε γένεια.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. Ήταν άντρας ή γυναίκα;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Αν δεν είχε έρθει κανα τσίρκο στην πόλη, μάλλον άντρας θα έλεγα…

———————————————————————————————————————-

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Γιατρέ, πόσες από τις αυτοψίες σας τις έχετε διενεργήσει σε νεκρούς ανθρώπους;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ : Όλες. Οι ζωντανοί, ξέρετε, αντιστέκονται πάρα πολύ.

————————————————————————————

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: ΌΛΕΣ σας οι αντιδράσεις και απαντήσεις ΠΡΕΠΕΙ να είναι με λέξεις. Οκέι; Σε ποιο σχολείο πήγατε;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Με λέξεις.

————————————————————————————

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Θυμάστε την ώρα που εξετάσατε το σώμα;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Η αυτοψία άρχισε γύρω στις 8:30 πμ.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και ο κύριος Νέντον ήταν νεκρός εκείνη την ώρα;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Αν όχι, σίγουρα ήταν μέχρι να τελειώσω.

————————————————————————————

Και τελος:

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Γιατρέ, πριν διενεργήσετε τη νεκροψία, ελέγξατε αν υπήρχε σφυγμός;

ΜΑΡΤΥΡΑ΅Σ: Όχι

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ελέγξατε την πίεση του αίματος;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: ‘Οχι.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ελέγξατε την αναπνοή;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι..

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ώστε λοιπόν, είναι πιθανόν ο ασθενής να ήταν ζωντανός όταν αρχίσατε την αυτοψία;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: ‘Οχι.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πώς μπορείτε να είστε σίγουρος, γιατρέ;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Γιατί ο εγκέφαλός του βρισκόταν πάνω στο γραφείο μου σε μια γυάλα.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ¨ Α, μάλιστα. Όμως θα μπορούσε ο ασθενής, παρ’ όλα αυτά, να είναι ακόμα ζωντανός;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι, είναι πιθανόν- θα μπορούσε να είναι ζωντανός και να ασκεί τη δικηγορία.

Κάποια αντίδραση..!

Να διαφυλάξουμε την Ελλάδα, τη Μακεδονία, την ίδια μας την υπόσταση, πολιτιστική & βιολογική…

Η Θεσσαλονίκη στα χρώματα της δύσης, από τον ζωγράφο Γιάννη Σταύρου…

Γιάννης Σταύρου, Δύση στη Θεσσαλονίκη, λάδι σε καμβά

Με πρωτοβουλία του προέδρου του Δ.Σ.Α. την Τρίτη 5/10/2010, ενημερωθηκαν τα σωματεία και οι συνδεσμοι, που προσχωρησαν με αυτόν και κατέθεσαν αίτηση ακύρωσης προσβαλλόμενων πράξεων του Μνημονίου. Σύμφωνα με την ομιλία του Προέδρου του ΔΣΑ κ.Παξινού, με την κινηση αυτή, ζητείται να απαλειφθούν από το μνημόνιο και τη «δανειακή σύμβαση», όλοι εκείνοι οι όροι, που θίγουν τα κυριαρχικά μας διακιώματα.

Τις θέσεις του Προέδρου, υπερθεμάτισαν τόσο ο προέδρος της ΕΣΗΕΑ, όσο και οι εκπρόσωπου των ΑΔΕΔΥ,ΤΕΕ αλλά και οι παρερυρισκόμενοι φορείς (μεταξύ των οποίων και η ΑΝΕΑΕΔ). Επίσης ο κ.Παξινός εξέφρασε την αισιοδοξία του για την θετική έκβαση της υποθέσεως, ενω υποστήριξε πως παρά την αναβολή που πηρε η εκδίκαση(υπαιτιότητα του Δημοσίου), η υπόθεση θα εκδικασθέι αμέσως μετά τις εκλογές κατα προτεραιότητα της Ολομελείας του ΣτΕ.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Ν’ ΑΠΑΛΕΙΦΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗ

ΣΥΜΒΑΣΗ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΟΡΟΙ ΠΟΥ ΘΙΓΟΥΝ ΤΑ

ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Ο τρόπος της αντιμετώπισης της πρωτόγνωρης ομολογουμένως οικονομικής κρίσης δια της επιβολής αμφιβόλου συνταγματικότητας μέτρων, της υπογραφής μίας λεοντείας δανειακής σύμβασης που οι παράμετροι της δεν έχουν αποκαλυφθεί πλήρως και της ουσιαστικής ανάθεσης της διακυβέρνησης -που ενίοτε μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι για τους εκλεγμένους κυβερνώντες μας- σε μία εξωγενή και εξωθεσμική «τριανδρία» («τρόικα» στην ρωσική), φέρνει για πρώτη φορά από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους σε αμφισβήτηση την εθνική μας κυριαρχία. Σε πείσμα όσων υπαγορεύουν την αδυναμία επιλογής αλλά και προβληματισμού λόγω της δεινής μας θέσης, οφείλουμε να αναδείξουμε το ζήτημα:

Δυστυχώς προτού αλέκτωρ φωνήσαι τρις, αποδείχθηκε ότι οι εκ του βήματος της Βουλής τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού περί εκχωρήσεως κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, δεν ήσαν απλά ρητορικά, σχήματα. Η δανειακή σύμβαση, που υπέγραψε η χώρα μας -ιδρύοντας νομικό προηγούμενο και για μελλοντικούς δανεισμούς μας-, αναγνώρισε μεταξύ άλλων το δικαίωμα στους συγκεκριμένους δανειστές μας σε περίπτωση που δεν ικανοποιηθούν, να προβούν σε αναγκαστική εκτέλεση εις βάρος της δημόσιας περιουσίας, αδιακρίτως αν πρόκειται για στοιχεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς (όπως η Ακρόπολη), μέσα αναγκαία για την εθνική μας άμυνα (όπως τα οπλικά μας συστήματα), δημόσια κτήρια (όπως η Βουλή), κοινόχρηστοι χώροι (πλατείες, δρόμοι), σε αντίθεση δηλαδή με ό,τι συμβαίνει με τους λοιπούς δανειστές και τους ίδιους τους Έλληνες πολίτες. Με άλλα λόγια όσα ίσχυαν ως προς το ακατάσχετο της δημόσιας περιουσίας, ανατρέπονται και δη υπέρ των αλλοδαπών δανειστών, χωρίς κανέναν περιορισμό.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας βρίσκεται σε παρόμοια οικονομική συγκυρία. Και το 1898 μετά από την πτώχευση της χώρας μας (1893) και την επαίσχυντη ήττα από τους Τούρκους του 1897, τεθήκαμε υπό διεθνή έλεγχο των έξι τότε μεγάλων δυνάμεων, προκειμένου ν’ αποπληρωθεί το δάνειο που λάβαμε (170.000 χρυσά φράγκα) αφενός για την καταβολή πολεμικής αποζημίωσης 4.000.000 λιρών Τουρκίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία σύμφωνα με την 22-11/4-12 1897 συνθήκη ειρήνης που υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη και αφετέρου ν’ αντιμετωπισθεί σχετικώς το υψηλό έλλειμμα.

Η πολιτική συγκυρία, όμως την εποχή εκείνη ήταν τελείως διαφορετική. Τότε η αγωνία ήταν για τη διαφύλαξη την κρατικής μας οντότητας. Αν και ηττημένοι διατηρήσαμε σχεδόν στο ακέραιο τα σύνορα μας. Σήμερα, υποτίθεται παινευόμασταν για την «ισχυρή Ελλάδα» της πετυχημένης διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, το μέλος της ΟΝΕ και του ΝΑΤΟ. Η δε ανάγκη δανεισμού προήλθε από την ανικανότητα των κυβερνώντων και την πρόσκαιρη μείωση της οικονομικής ρευστότητας, και όχι από μία συντριπτική ήττα στο πεδίο των μαχών.

Και τότε τεθήκαμε υπό Διεθνή Έλεγχο, προκειμένου να φανούμε συνεπείς στις δανειακές μας υποχρεώσεις. Η αποπληρωμή του δανείου προβλεπόταν ότι θα γίνει από συγκεκριμένες προσόδους κρατικών πλουτοπαραγωγικών πηγών (π.χ. μονοπώλιο άλατος, πετρελαίου, δικαιώματα επί του καπνού, τέλη χαρτοσήμου, παιγνιόχαρτα, σπίρτα κ.α.) με ιδιαίτερα επαχθείς όρους. Αλλά τότε ουδείς διανοήθηκε, έστω και ως ενδεχόμενο, να επιτρέψει τον εκπλειστηρίασμα περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου.

Περαιτέρω σε περίπτωση αμφισβητήσεως κατά την εκτέλεση της σύμβασης, τότε τα μέρη (Ελληνική Κυβέρνηση – Διεθνής Επιτροπή) θα προσέφευγαν σε διαιτησία που εξασφάλιζε εχέγγυα ίσης δικονομικής μεταχείρισης, ενώ αν υπήρχε ασυμφωνία θα  οριζόταν επιδιαιτητής που θα τον επέλεγαν είτε από κοινού είτε ο αμέτοχος στο δάνειο Πρόεδρος της Ελβετικής Ομοσπονδίας. Σήμερα, ορίζεται (άρθρο 14) ότι εφαρμόζοντας αγγλικό δίκαιο η όποια διαφορά υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), όπου η συντριπτική πλειονότητα των δικαστών ορίζονται από τα κράτη – δανειστές μας. Με άλλα λόγια την όποια διαφορά θα την επιλύσουν οι ίδιοι οι δανειστές μας. Η δε σύμβαση, αν και με αναγκαστικό τρόπο, τότε ψηφίστηκε από τη Βουλή (Νόμος ΒΦΙΘ/1898), ενώ σήμερα αρκούμαστε στην υπογραφή της από τον Υπουργό Οικονομικών.

Είμαστε ενεργοί πολίτες και ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ το αυτονόητο: ένα δημοκρατικό πολίτευμα, στο οποίο τα όργανα των τριών συνταγματικά κατοχυρωμένων εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική), στις βάσεις που έθεσε ο Αριστοτέλης και συμπλήρωσε ο Μοντεσκιέ θα λειτουργούν ισοσκελισμένα, εξισορροπιστικά και ισοδύναμα, ελέγχοντας η μία την άλλη. Μόνο έτσι, έχει από την ιστορία αποδειχθεί ότι θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του Κράτους και τα δικαιώματα των Πολιτών του, μέσα στα όρια του Συντάγματος και των Διεθνών Κανόνων Δικαίου. Δεν νοείται η εξουσία σ’ ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος ν’ ασκείται από εξωτερικούς παράγοντες, που στερούνται τη στοιχειώδη δημοκρατική νομιμοποίηση από τη λαϊκή κυριαρχία.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος ν’ ασκούνται από τους Έλληνες δια των νομίμων εκλεγμένων Κυβερνήσεων, οι οποίες αναλαμβάνουν την εξουσία με αυτή ως πρώτιστη υποχρέωση. Η συνεπής άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, που θα προασπίζεται στο τραπέζι της διπλωματίας τα εθνικά μας θέματα, προϋποθέτει η εσωτερική πολιτική να καθορίζεται αυτόνομα από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Για να παράγεται, όμως αξιόπιστη πολιτική είναι αναγκαίο να λειτουργούν ορθά οι δημοκρατικοί θεσμοί που συνεχώς απαξιώνονται και παραγκωνίζονται.

Δεν είμαστε ενάντιοι σε όποια προσπάθεια στήριξης της χώρας, ούτε στόχος μας είναι να υπονομεύσουμε τον ως φαίνεται αναγκαίο δανεισμό της χώρας. Σαφώς και δεν επιζητούμε τη συντήρηση του σημερινού κράτους τέρας – Λεβιάθαν (όπως το περιγράφει ο Χομπς), το οποίο αφανίζει τους πολίτες του, αλλά συγχρόνως καταστρέφει το ίδιο του τον εαυτό, όπου επικρατεί η αναποτελεσματικότητα και η διαφθορά που οδηγούν σε αναπότρεπτη ηθική, κοινωνική και πολιτισμική παρακμή. Αντιθέτως εκεί πρωτίστως θα αναμέναμε την ρυθμιστική πρωτοβουλία, ώστε να επιτευχθεί η περιστολή της σπατάλης και εξάλειψη της κακοδιοίκησης για ένα αύριο αντάξιο των γενεών που μας έδωσαν το δικαίωμα να είμαστε ανεξάρτητοι.

Ωστόσο αυτό το κράτος το οποίο και πάλι συμβάλλεται και εξ αυτού του λόγου λαμβάνονται τα όποια επαχθή μέτρα, είναι αυτό που δημιούργησε το χρέος που καλούμαστε να πληρώσουμε (δανειζόμενοι εκ νέου). Αυτονόητο, λοιπόν, είναι να πληροφορηθούμε από τι συντίθεται το εν λόγω χρέος, ποιες οι όποιες παλαιότερες συμβατικές υποχρεώσεις, ποια η εν γένει νομιμότητα των όρων που είχαν στο παρελθόν συμφωνηθεί. Εν τέλει πρέπει να μάθουμε ποιο το πραγματικό χρέος που σήμερα δια της Δανειακής Σύμβασης αναγνωρίζουμε.

Επειδή, έχουμε μάθει να λειτουργούμε ως ο νόμος ορίζει, αυτό ακριβώς ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ: Όσο λεγόμαστε κράτος, να λειτουργεί το πολίτευμα μας, όπως το Σύνταγμά μας επιβάλλει, και στο πλαίσιο αυτού, τόσο κατά τον τύπο όσο και την ουσία, να ενεργούν οι Κυβερνώντες.

Για αυτό είναι αναγκαία η απάλειψη από το Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. όλων εκείνων των όρων που θίνουν την ανεξαρτησία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Το χρέος πρέπει να τεθεί στην πραγματική του βάση, ώστε να αναγνωρισθούν και ν’ αποπληρωθούν οι πραγματικές οφειλές των δανειστών μας.

Το δημοκρατικό μας Σύνταγμα, προϊόν του Δυτικού Πολιτισμού, όπως διαμορφώθηκε από τις αρχές του Διαφωτισμού, που ανέδειξε ως πυρήνα του την προστασία της αξίας του ανθρώπου, προβλέπει θεσμούς, ώστε να διασφαλίζεται το Κράτος Δικαίου και Πρόνοιας. Καμία οικονομική κρίση δεν δικαιολογεί εκπτώσεις από τις συγκεκριμένες αρχές και αξίες, οι οποίες μόνο αυτές μπορούν να αποτελέσουν τα θεμέλια για την σταθερή και  σίγουρη ανασυγκρότηση της χώρας, αλλά και τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.

Πιστοί, λοιπόν, στη συνταγματική νομιμότητα, ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ όλους τους συνειδητοποιημένους ενεργούς πολίτες, για να διαφυλάξουμε τον πολιτισμό μας, τη δημοκρατία μας, την ίδια την ανεξαρτησία του κράτους μας. Γιατί μέσα στην κρίση, που βιώνουμε, εφόσον παραμείνουμε πιστοί στις πανανθρώπινες αξίες και στους δημοκρατικούς θεσμούς, τελικά υπάρχει η ΕΛΠΙΔΑ, για ένα καλύτερο ΜΕΛΛΟΝ για τα παιδιά μας, για μια καλύτερη ΖΩΗ, για μια καλύτερη και πιο δίκαιη ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Άρση βουλευτικής ασυλίας στην Ελλάδα…

Γιάννης Σταύρου, Μετά τη βροχή, Θεσσαλονίκη, λάδι

Καλό φθινόπωρο & καλό μήνα!

Καιρός να αντιδράσουμε και λίγο…

Ας υπογράψουμε το κείμενο για την άρση της ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ κι ας το διαδώσουμε στις φίλες/ους μας!

Ήδη οι υπογραφές έχουν φτ’ασει τις 50000 – ας τις κάνουμε 200000, για να έχουμε αποτέλεσμα!

ΠΑΤΗΣΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ:

http://www.gopetition.com/petition/36021.html

Ελληνικό κείμενο/Greek text

Εγώ, ως Ελληνας/Ελληνίδα πολίτης, γνωρίζοντας πως το πολίτευμα της χώρας μου είναι η Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και επειδή θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η Λαϊκή Κυριαρχία και η ισότητα όλων των πολιτών έναντι των νόμων και του Συντάγματος, έχω την εύλογη και δίκαιη απαίτηση να αρθεί μέσω της συνταγματικής προβλεπόμενης διαδικασίας η βουλευτική ασυλία με αποκλειστικό σκοπό την ισόνομη εφαρμογή του νόμου και κατά Ελλήνων Βουλευτών που τυχόν αντισυνταγματικά και παράνομα πλουτίζουν σε βάρος της περιουσίας του Ελληνικού Κράτους και των Ελλήνων πολιτών.

Δεν έχω πρόθεση να προσβάλω κανέναν, απλά επιθυμώ να προστατεύσω το Ελληνικό Δημόσιο απο μελλοντικές ή υφιστάμενες παράνομες ενέργειες που μόνο στόχο έχουν τον παράνομο πλουτισμό των ολίγων με αποτέλεσμα τη σταδιακή πτώχευση του Ελληνικού Κράτους. Όποιος – ακόμα και βουλευτής – έχει αφαιρέσει παράνομα, άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενος, από τη περιουσία του Ελληνικού Κράτους θα πρέπει να παραπέμπεται προς έλεγχο των πράξεών του ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης όπως προβλέπει το Σύνταγμά μας, ανεξάρτητα από την ιδιαίτερη θέση του, ακόμα και κατά τη διάρκεια της θητείας του ως εκπρόσωπος του Λαού. Τετοια πράξη διαπιστούμενη από την Δικαιοσύνη συνιστά το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας.

Απαιτώ εύλογα και δίκαια αυτοί που ψηφίζω να είναι ίσοι απέναντί μου και να μη μπαινουν στο απυρόβλητο αμέσως μετά την είσοδό τους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Ψηφιζω υπερ της νομικής δέσμευσης των περιουσιακων στοιχειων των βουλευτων, προς εξασφάλιση της εξόφλησης του χρέους που αποδεδειγμενα δημιούργησαν οι ίδιοι, εφευρισκοντες… τη βουλευτική ασυλία την οποία ουδέποτε εγω προσωπικα υποστήριξα.

Να ελεγxθούν δικαστικά όλοι οι διατελέσαντες από το έτος 1981 μέχρι και σήμερα βουλευτές, για ολα τα ποινικά αδικήματα που έχουν τελέσει κατά της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, ακόμα δε και για εκείνα που έχουν παραγραφεί, προς αποκατάσταση της αλήθειας και της ιστορίας μας.

Παρακαλώ δεχθείτε το αίτημά μου αυτό, περί άμεσης άρσης της βουλευτικής ασυλίας ως ενεργού πολίτη αυτής της ελεύθερης χώρας που γέννησε και δίδαξε τη Δημοκρατία.

———————————————————————–
English Text

To the President of Democracy, to the President of the Greek Parliament

As a Greek citizen, in the knowledge that my country constitutes a presidential parliamentary republic, and due to the fact that national sovereignty and the equality of all citizens before the law and the Constitution are the foundation of this constitution, it is within my rights to make the fair and equitable petition that parliamentary immunity be waived via constitutional procedures, with the sole purpose of equal application of the law to those cases in which Greek Members of Parliament have acted unlawfully in the interests of personal financial gain, thus violating the Constitution, to the detriment of the Greek State and Greek citizens.

I wish no offence, but only to protect the Greek State from future or existing unlawful acts which have the sole purpose of financial gain of a few individuals, resulting in the gradual insolvency of the Greek State. Whoever has gained wealth directly or indirectly by unlawful means – whether they are a Member of Parliament or a private citizen, should be directly arraigned and their actions subjected to legal scrutiny before the Greek Court of Justice according to our Constitution, irrespective of their privileged post, even during their term as a representative of the People. Any such action that is confirmed by the Court of Justice constitutes an act of high treason.

I fairly and equitably demand that those for whom I vote retain their equality before the law with citizens such as myself, and that they not enjoy immunity upon entry into the Greek Parliament. I vote in favour of the legal confiscation of the assets belonging to MPs found guilty by law, in order to ensure the repayment of the debt which they have admittedly caused, by inventing Parliamentary immunity, which I personally have never supported with my vote.

All present and past MPs who have served in government since 1981, to include incumbent MPs, should be examined for all unlawful and criminal actions taken against the assets of the Greek State, including those which have expired under the statute of limitations, in order for truth and transparency to be reinstated in the history of our nation.

Please accept this petition regarding the immediate repeal of Parliamentary immunity, as the request and demand of an active citizen of this free nation which gave birth to, and taught the meaning of Democracy.