Image

Γιάννης Σταύρου, πορτρέτο νέας γυναίκας, λάδι σε καμβα

Γυναικοπαρέες…

                  *Στην ιατρική σχολή του πολύφημου πανεπιστημίου του Stanford, μια ομάδα κορυφαίων ερευνητών μελετά εδώ και χρόνια την αλληλεπίδραση ανάμεσα στο κοινωνικό περιβάλλον, το νου, τον εγκέφαλο και το σώμα, προκειμένου να καταλάβει με ποιους τρόπους η μοναξιά, το άγχος ή η ανθρώπινη συνύπαρξη και η υποστήριξη μπορούν να επηρεάσουν την υγεία.*
  *Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Dr. David Spiegel δήλωσε πρόσφατα ότι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας άντρας για την υγειά του, είναι να βρει μια σύντροφο και να παντρευτεί. Μια γυναίκα, το καλύτερο που έχει να κάνει για να προστατέψει την υγεία της είναι να καλλιεργεί και να φροντίζει τη σχέση με τις φιλενάδες της. Όλοι στο ακροατήριο γέλασαν. Όμως ο Dr. David Spiegel σοβαρολογούσε. Η φράση του συνόψιζε τα ερευνητικά αποτελέσματα μιας ολόκληρης δεκαετίας.*
  *Ήδη από το 2002, αρκετοί ερευνητές μελετούν τη σημασία της γυναικείας φιλίας. Αρχικά αντίστοιχες έρευνες έμοιαζαν να αναζητούν το αυτονόητο και αντιμετωπίζονταν με ειρωνεία. Όλοι ξέρουν ότι για τις γυναίκες, οι φίλες είναι οι πιο «σημαντικοί άλλοι». Ξέρουν επίσης ότι οι γυναίκες συνδέονται με τρόπο διαφορετικό από εκείνον των αντρών, ότι επικοινωνούν διαφορετικά, αγαπούν διαφορετικά, βλέπουν τον κόσμο με άλλο μάτι. Η επιστήμη απέδειξε (σε μια έρευνα – σταθμό από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες
– UCLA) ότι γυναικείος εγκέφαλος αντιδρά στο άγχος παράγοντας οξυτοκίνη -την περιβόητη «ορμόνη της αγάπης». Χάρη σε αυτήν, η αντίδραση «πολεμάω ή φεύγω» (fight or flight) μαλακώνει κι έτσι η γυναίκα αποφεύγει τις δύο ακραίες συμπεριφορές και αντιδρά πιο ήπια. Η οξυτοκίνη είναι αυτή που προσφέρει το βιολογικό κίνητρο στις γυναίκες να συνυπάρχουν με άλλες γυναίκες και επίσης να φροντίζουν τα παιδιά τους.*
  *Επιπλέον, ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο συνδέονται και συνυπάρχουν οι γυναίκες τις βοηθά να αντιμετωπίζουν το άγχος και πολύ δύσκολες δοκιμασίες στη ζωή τους. Ο ποιοτικός χρόνος που έχει μια γυναίκα με τις φίλες της προκαλεί στον οργανισμό της την παραγωγή περισσότερης σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που βοηθά στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και δημιουργεί ένα αίσθημα ευεξίας. Οι γυναίκες μοιράζονται συναισθήματα, ενώ οι άντρες δημιουργούν σχέσεις με άξονα τις δράσεις τους.
Είναι εξαιρετικά σπάνιο για έναν άντρα να καθίσει να μιλήσει με τους φίλους του για το πώς αισθάνεται ή για το πώς πάνε τα πράγματα στη ζωή του. Θα μιλήσει για τον αθλητισμό, για τα αυτοκίνητα, για το ψάρεμα, για το στρατό.
Ναι. Για το πώς αισθάνεται; Ποτέ.*
  *Οι γυναίκες αυτό είναι που κάνουν μεταξύ τους. Ανοίγουν την ψυχή τους και μοιράζονται. Με τις φίλες, με τις αδερφές, με τις μαμάδες τους. Οι επιστήμονες τώρα ξέρουν ότι αυτός ο χρόνος που περνάνε οι γυναίκες μαζί με άλλες γυναίκες είναι τόσο σημαντικός για την υγεία και τη φυσική τους κατάσταση, όσο το τρέξιμο και η άθληση γενικότερα. «Τείνουμε να πιστεύουμε ότι φροντίζουμε το σώμα μας όταν γυμναζόμαστε και να θεωρούμαι ότι είναι χαμένος, μη παραγωγικός ο χρόνος που περνάμε απλά για να είμαστε με τους φίλους μας». Η επιστημονική έρευνα αποδεικνύει το μεγάλο λάθος και τονίζει ότι, στην πραγματικότητα, η αδυναμία ενός ανθρώπου να δημιουργεί και να διατηρεί ποιοτικές διαπροσωπικές σχέσεις, όπου μοιράζεται τα συναισθήματά του, είναι το ίδιο καταστροφική για την υγεία όσο το κάπνισμα.*
  *Εμπρός λοιπόν, να επενδύσουμε ξανά χρόνο και φροντίδα στις παρέες των γυναικών! Κάνουν καλό στην υγεία!*
 * *

Εύα Παυλίδου
Λέκτορας
ΤΕΠΑΕ ΠαιδαγωγικήςΣχολής ΑΠΘ

Κάποια αντίδραση..!

8 Οκτωβρίου, 2010

Να διαφυλάξουμε την Ελλάδα, τη Μακεδονία, την ίδια μας την υπόσταση, πολιτιστική & βιολογική…

Η Θεσσαλονίκη στα χρώματα της δύσης, από τον ζωγράφο Γιάννη Σταύρου…


Γιάννης Σταύρου, Δύση στη Θεσσαλονίκη, λάδι σε καμβά

Με πρωτοβουλία του προέδρου του Δ.Σ.Α. την Τρίτη 5/10/2010, ενημερωθηκαν τα σωματεία και οι συνδεσμοι, που προσχωρησαν με αυτόν και κατέθεσαν αίτηση ακύρωσης προσβαλλόμενων πράξεων του Μνημονίου. Σύμφωνα με την ομιλία του Προέδρου του ΔΣΑ κ.Παξινού, με την κινηση αυτή, ζητείται να απαλειφθούν από το μνημόνιο και τη «δανειακή σύμβαση», όλοι εκείνοι οι όροι, που θίγουν τα κυριαρχικά μας διακιώματα.

Τις θέσεις του Προέδρου, υπερθεμάτισαν τόσο ο προέδρος της ΕΣΗΕΑ, όσο και οι εκπρόσωπου των ΑΔΕΔΥ,ΤΕΕ αλλά και οι παρερυρισκόμενοι φορείς (μεταξύ των οποίων και η ΑΝΕΑΕΔ). Επίσης ο κ.Παξινός εξέφρασε την αισιοδοξία του για την θετική έκβαση της υποθέσεως, ενω υποστήριξε πως παρά την αναβολή που πηρε η εκδίκαση(υπαιτιότητα του Δημοσίου), η υπόθεση θα εκδικασθέι αμέσως μετά τις εκλογές κατα προτεραιότητα της Ολομελείας του ΣτΕ.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Ν’ ΑΠΑΛΕΙΦΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗ

ΣΥΜΒΑΣΗ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΟΡΟΙ ΠΟΥ ΘΙΓΟΥΝ ΤΑ

ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Ο τρόπος της αντιμετώπισης της πρωτόγνωρης ομολογουμένως οικονομικής κρίσης δια της επιβολής αμφιβόλου συνταγματικότητας μέτρων, της υπογραφής μίας λεοντείας δανειακής σύμβασης που οι παράμετροι της δεν έχουν αποκαλυφθεί πλήρως και της ουσιαστικής ανάθεσης της διακυβέρνησης -που ενίοτε μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι για τους εκλεγμένους κυβερνώντες μας- σε μία εξωγενή και εξωθεσμική «τριανδρία» («τρόικα» στην ρωσική), φέρνει για πρώτη φορά από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους σε αμφισβήτηση την εθνική μας κυριαρχία. Σε πείσμα όσων υπαγορεύουν την αδυναμία επιλογής αλλά και προβληματισμού λόγω της δεινής μας θέσης, οφείλουμε να αναδείξουμε το ζήτημα:

Δυστυχώς προτού αλέκτωρ φωνήσαι τρις, αποδείχθηκε ότι οι εκ του βήματος της Βουλής τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού περί εκχωρήσεως κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, δεν ήσαν απλά ρητορικά, σχήματα. Η δανειακή σύμβαση, που υπέγραψε η χώρα μας -ιδρύοντας νομικό προηγούμενο και για μελλοντικούς δανεισμούς μας-, αναγνώρισε μεταξύ άλλων το δικαίωμα στους συγκεκριμένους δανειστές μας σε περίπτωση που δεν ικανοποιηθούν, να προβούν σε αναγκαστική εκτέλεση εις βάρος της δημόσιας περιουσίας, αδιακρίτως αν πρόκειται για στοιχεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς (όπως η Ακρόπολη), μέσα αναγκαία για την εθνική μας άμυνα (όπως τα οπλικά μας συστήματα), δημόσια κτήρια (όπως η Βουλή), κοινόχρηστοι χώροι (πλατείες, δρόμοι), σε αντίθεση δηλαδή με ό,τι συμβαίνει με τους λοιπούς δανειστές και τους ίδιους τους Έλληνες πολίτες. Με άλλα λόγια όσα ίσχυαν ως προς το ακατάσχετο της δημόσιας περιουσίας, ανατρέπονται και δη υπέρ των αλλοδαπών δανειστών, χωρίς κανέναν περιορισμό.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας βρίσκεται σε παρόμοια οικονομική συγκυρία. Και το 1898 μετά από την πτώχευση της χώρας μας (1893) και την επαίσχυντη ήττα από τους Τούρκους του 1897, τεθήκαμε υπό διεθνή έλεγχο των έξι τότε μεγάλων δυνάμεων, προκειμένου ν’ αποπληρωθεί το δάνειο που λάβαμε (170.000 χρυσά φράγκα) αφενός για την καταβολή πολεμικής αποζημίωσης 4.000.000 λιρών Τουρκίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία σύμφωνα με την 22-11/4-12 1897 συνθήκη ειρήνης που υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη και αφετέρου ν’ αντιμετωπισθεί σχετικώς το υψηλό έλλειμμα.

Η πολιτική συγκυρία, όμως την εποχή εκείνη ήταν τελείως διαφορετική. Τότε η αγωνία ήταν για τη διαφύλαξη την κρατικής μας οντότητας. Αν και ηττημένοι διατηρήσαμε σχεδόν στο ακέραιο τα σύνορα μας. Σήμερα, υποτίθεται παινευόμασταν για την «ισχυρή Ελλάδα» της πετυχημένης διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, το μέλος της ΟΝΕ και του ΝΑΤΟ. Η δε ανάγκη δανεισμού προήλθε από την ανικανότητα των κυβερνώντων και την πρόσκαιρη μείωση της οικονομικής ρευστότητας, και όχι από μία συντριπτική ήττα στο πεδίο των μαχών.

Και τότε τεθήκαμε υπό Διεθνή Έλεγχο, προκειμένου να φανούμε συνεπείς στις δανειακές μας υποχρεώσεις. Η αποπληρωμή του δανείου προβλεπόταν ότι θα γίνει από συγκεκριμένες προσόδους κρατικών πλουτοπαραγωγικών πηγών (π.χ. μονοπώλιο άλατος, πετρελαίου, δικαιώματα επί του καπνού, τέλη χαρτοσήμου, παιγνιόχαρτα, σπίρτα κ.α.) με ιδιαίτερα επαχθείς όρους. Αλλά τότε ουδείς διανοήθηκε, έστω και ως ενδεχόμενο, να επιτρέψει τον εκπλειστηρίασμα περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου.

Περαιτέρω σε περίπτωση αμφισβητήσεως κατά την εκτέλεση της σύμβασης, τότε τα μέρη (Ελληνική Κυβέρνηση – Διεθνής Επιτροπή) θα προσέφευγαν σε διαιτησία που εξασφάλιζε εχέγγυα ίσης δικονομικής μεταχείρισης, ενώ αν υπήρχε ασυμφωνία θα  οριζόταν επιδιαιτητής που θα τον επέλεγαν είτε από κοινού είτε ο αμέτοχος στο δάνειο Πρόεδρος της Ελβετικής Ομοσπονδίας. Σήμερα, ορίζεται (άρθρο 14) ότι εφαρμόζοντας αγγλικό δίκαιο η όποια διαφορά υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), όπου η συντριπτική πλειονότητα των δικαστών ορίζονται από τα κράτη – δανειστές μας. Με άλλα λόγια την όποια διαφορά θα την επιλύσουν οι ίδιοι οι δανειστές μας. Η δε σύμβαση, αν και με αναγκαστικό τρόπο, τότε ψηφίστηκε από τη Βουλή (Νόμος ΒΦΙΘ/1898), ενώ σήμερα αρκούμαστε στην υπογραφή της από τον Υπουργό Οικονομικών.

Είμαστε ενεργοί πολίτες και ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ το αυτονόητο: ένα δημοκρατικό πολίτευμα, στο οποίο τα όργανα των τριών συνταγματικά κατοχυρωμένων εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική), στις βάσεις που έθεσε ο Αριστοτέλης και συμπλήρωσε ο Μοντεσκιέ θα λειτουργούν ισοσκελισμένα, εξισορροπιστικά και ισοδύναμα, ελέγχοντας η μία την άλλη. Μόνο έτσι, έχει από την ιστορία αποδειχθεί ότι θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του Κράτους και τα δικαιώματα των Πολιτών του, μέσα στα όρια του Συντάγματος και των Διεθνών Κανόνων Δικαίου. Δεν νοείται η εξουσία σ’ ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος ν’ ασκείται από εξωτερικούς παράγοντες, που στερούνται τη στοιχειώδη δημοκρατική νομιμοποίηση από τη λαϊκή κυριαρχία.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος ν’ ασκούνται από τους Έλληνες δια των νομίμων εκλεγμένων Κυβερνήσεων, οι οποίες αναλαμβάνουν την εξουσία με αυτή ως πρώτιστη υποχρέωση. Η συνεπής άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, που θα προασπίζεται στο τραπέζι της διπλωματίας τα εθνικά μας θέματα, προϋποθέτει η εσωτερική πολιτική να καθορίζεται αυτόνομα από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Για να παράγεται, όμως αξιόπιστη πολιτική είναι αναγκαίο να λειτουργούν ορθά οι δημοκρατικοί θεσμοί που συνεχώς απαξιώνονται και παραγκωνίζονται.

Δεν είμαστε ενάντιοι σε όποια προσπάθεια στήριξης της χώρας, ούτε στόχος μας είναι να υπονομεύσουμε τον ως φαίνεται αναγκαίο δανεισμό της χώρας. Σαφώς και δεν επιζητούμε τη συντήρηση του σημερινού κράτους τέρας – Λεβιάθαν (όπως το περιγράφει ο Χομπς), το οποίο αφανίζει τους πολίτες του, αλλά συγχρόνως καταστρέφει το ίδιο του τον εαυτό, όπου επικρατεί η αναποτελεσματικότητα και η διαφθορά που οδηγούν σε αναπότρεπτη ηθική, κοινωνική και πολιτισμική παρακμή. Αντιθέτως εκεί πρωτίστως θα αναμέναμε την ρυθμιστική πρωτοβουλία, ώστε να επιτευχθεί η περιστολή της σπατάλης και εξάλειψη της κακοδιοίκησης για ένα αύριο αντάξιο των γενεών που μας έδωσαν το δικαίωμα να είμαστε ανεξάρτητοι.

Ωστόσο αυτό το κράτος το οποίο και πάλι συμβάλλεται και εξ αυτού του λόγου λαμβάνονται τα όποια επαχθή μέτρα, είναι αυτό που δημιούργησε το χρέος που καλούμαστε να πληρώσουμε (δανειζόμενοι εκ νέου). Αυτονόητο, λοιπόν, είναι να πληροφορηθούμε από τι συντίθεται το εν λόγω χρέος, ποιες οι όποιες παλαιότερες συμβατικές υποχρεώσεις, ποια η εν γένει νομιμότητα των όρων που είχαν στο παρελθόν συμφωνηθεί. Εν τέλει πρέπει να μάθουμε ποιο το πραγματικό χρέος που σήμερα δια της Δανειακής Σύμβασης αναγνωρίζουμε.

Επειδή, έχουμε μάθει να λειτουργούμε ως ο νόμος ορίζει, αυτό ακριβώς ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ: Όσο λεγόμαστε κράτος, να λειτουργεί το πολίτευμα μας, όπως το Σύνταγμά μας επιβάλλει, και στο πλαίσιο αυτού, τόσο κατά τον τύπο όσο και την ουσία, να ενεργούν οι Κυβερνώντες.

Για αυτό είναι αναγκαία η απάλειψη από το Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. όλων εκείνων των όρων που θίνουν την ανεξαρτησία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Το χρέος πρέπει να τεθεί στην πραγματική του βάση, ώστε να αναγνωρισθούν και ν’ αποπληρωθούν οι πραγματικές οφειλές των δανειστών μας.

Το δημοκρατικό μας Σύνταγμα, προϊόν του Δυτικού Πολιτισμού, όπως διαμορφώθηκε από τις αρχές του Διαφωτισμού, που ανέδειξε ως πυρήνα του την προστασία της αξίας του ανθρώπου, προβλέπει θεσμούς, ώστε να διασφαλίζεται το Κράτος Δικαίου και Πρόνοιας. Καμία οικονομική κρίση δεν δικαιολογεί εκπτώσεις από τις συγκεκριμένες αρχές και αξίες, οι οποίες μόνο αυτές μπορούν να αποτελέσουν τα θεμέλια για την σταθερή και  σίγουρη ανασυγκρότηση της χώρας, αλλά και τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.

Πιστοί, λοιπόν, στη συνταγματική νομιμότητα, ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ όλους τους συνειδητοποιημένους ενεργούς πολίτες, για να διαφυλάξουμε τον πολιτισμό μας, τη δημοκρατία μας, την ίδια την ανεξαρτησία του κράτους μας. Γιατί μέσα στην κρίση, που βιώνουμε, εφόσον παραμείνουμε πιστοί στις πανανθρώπινες αξίες και στους δημοκρατικούς θεσμούς, τελικά υπάρχει η ΕΛΠΙΔΑ, για ένα καλύτερο ΜΕΛΛΟΝ για τα παιδιά μας, για μια καλύτερη ΖΩΗ, για μια καλύτερη και πιο δίκαιη ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πού πάς καραβάκι με τέτοιο καιρό;

Γιάννης Σταύρου, Δύο καράβια, λάδι σε χαρτί

Προς γνώσιν…

http://www.satv.tiesa.gov.lv/upload/judg__2009_43_01.htm
Αντισυνταγματικά έκρινε τα μέτρα λιτότητας του ΔΝΤ το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Λετονίας.
Με την απόφαση No. 2009-43-01 της 21ης Δεκεμβρίου 2009 του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστήριου της Λετονίας κρίθηκαν αντισυνταγματικά τα μέτρα λιτότητας που επέβαλε ηδιεθνής συνθήκη μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της χώρας ως προς τιςπερικοπές των συντάξεων. Η σχετική προσφυγή ασκήθηκε από 9.000 συνταξιούχους, οι συντάξεις των οποίων είχαν μειωθεί από 10% μέχρι και 70%.

Η απόφαση είναι αμετάκλητη και δεν μπορεί να προσβληθεί στα εθνικά δικαστήρια της χώρας.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι το Δικαστήριο έκρινε ότι…

«Οι συμφωνίες που υπογράφονται με τους διεθνείς δανειστές δεν μπορούν να χρησιμεύσουν ως επιχείρημα για τον περιορισμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων», κάνοντας

αναφορά όχι μόνο στο Λετονικό σύνταγμα αλλά και σε διεθνείς συνθήκες.

Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο θεώρησε αντισυνταγματικό το σχετικό νόμο, ως αντίθετο με τη δημοκρατική αρχή και την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας (άρθρο 1 του

Λετονικού Συντάγματος), την αρχή της ισότητας (άρθρο 91) και το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση (άρθρο 109).

«Oι Λετονοί τους πήγαν στα δικαστήρια»

«Για οσους δε γνωριζουν, ή για όσους γνωρίζουν και κανουν το κοροιδο, οι Λετονοι πολίτες οδηγησαν την κυβερνησή τους στα Ευρωπαικα Δικαστηρια, που υπεγραψε συμφωνια με του ΔΝΤ και τους εκοψε μισθους και συνταξεις, και ΚΕΡΔΙΣΑΝ…Η κυβέρνηση της χώρας αυτής είναι…υποχρεωμένη να επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις στα προ ΔΝΤ επίπεδα… .!!

Σύμφωνα με την απόφαση είναι αντισυνταγματική η μείωση των συντάξεων και των μισθών διότι ο μισθός αποτελεί αδιαμφισβήτητο μέρος του δικαιώματος ιδιοκτησίας ενος

φυσικού προσώπου..και η μείωση αυτού του δικαιώματος αποτελεί κατάφωρη παράβαση εκ μέρους του κράτους απέναντι στο μισθωτό η τον συνταξιούχο.

Το κράτος μπορεί να επικαλεσθεί αδυναμία πληρωμής..αλλα οχι αυθαίρετη μείωση μισθού η σύνταξης.


Γιάννης Σταύρου, Ροτόντα, Θεσσαλονίκη, λάδι σε καμβά

Μία καλή ανάλυση για την παρούσα ελληνική & ευρωπαϊκή πραγματικότητα – κοινωνική, πολιτική, οικονομική…

Την ανακαλύψαμε στο άρθρο του Γ. Παπασιδέρη που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ

Την παραθέτουμε:

Η Ευρώπη και πάλι στο 476 μ.Χ

Tου  Γ.Παπασιδέρη

Το 476 το Δυτικό Ρωμαϊκό Κράτος κατέρρευσε από τις βαρβαρικές εισβολές. Επί αιώνες στα σύνορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας συνωστίζονταν ασιατικά βαρβαρικά φύλα,τα οποία απωθούσαν οι ρωμαϊκές λεγεώνες. Ήδη είχε αρχίσει η σταδιακή ειρηνική διείσδυση βαρβαρικών πληθυσμών,οι οποίοι εισέρχονταν στην Αυτοκρατορία ως λαθρομετανάστες ή μισθοφόροι. Τελικώς,οι πιο πολεμοχαρείς βάρβαροι κατέλυσαν και τυπικά την ρωμαϊκή κρατική οντότητα και η Δυτική Ευρώπη βίωσε χίλια χρόνια σκότους.

Το 2009 η Ευρωπαϊκή Ένωση βιώνει ακριβώς το ίδιο ενδεχόμενο: ήδη εκατομμύρια μεταναστών, νομίμων και παρανόμων, έχουν εγκατασταθεί σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο,και έχουν οικοδομήσει τζαμιά και μουσουλμανικές κοινότητες στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ταυτόχρονα,μία επεκτατική και πολεμοχαρής δύναμη,  η Τουρκία, φιλοδοξεί, με πίεση, υποσχέσεις και απειλές,να εισέλθει στην ευρωπαϊκή οικογένεια ως πλήρες μέλος.

Κάτι που σημαίνει, λόγω της εκρηκτικής τουρκικής δημογραφίας και της αντιστοίχως φθίνουσας ευρωπαϊκής, τον δημογραφικό εξισλαμισμό και εκτουρκισμό της Ευρώπης σε λίγες δεκαετίες. Επίσης,λόγω του πληθυσμιακού της μεγέθους, η Τουρκία θα υπερεκπροσωπείται στα κοινοτικά όργανα, και λόγω των ενόπλων δυνάμεών της θα ασκεί αυτή, στην ουσία,τ ην ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική, άρα και την εξωτερική πολιτική.

Οι διαφορές με το 476 είναι οι εξής:

1. Σήμερα δεν πρόκειται περί άτακτων βαρβαρικών φύλων, αλλά περί ενός συγκροτημένου κράτους με επεκτατική πολιτική και ηγεμονικές βλέψεις. Η Τουρκία σκοπεύει να εισέλθει στην Ε.Ε. σε αρχικό στάδιο στον σκληρό πυρήνα και στην συνέχεια ως κυρίαρχος της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.

2. Οι επίδοξοι κυρίαρχοι της Ευρώπης έχουν συγκεκριμένη εθνική ταυτότητα και θρήσκευμα, είναι Τούρκοι και μουσουλμάνοι. Επομένως δεν πρόκειται να εκχριστιανισθούν και να αναπαραγάγουν τον Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, όπως τελικώς έκαναν οι βάρβαροι του 476. Απεναντίας, θα εξισλαμίσουν και θα εκτουρκίσουν, με το αδήριτο μέσον της δημογραφίας, την ευρωπαϊκή ήπειρο και οι σημερινοί ευρωπαϊκοί πληθυσμοί θα καταστούν διωκόμενη πλειοψηφία. Με αποτέλεσμα να υποχρεωθούν ή να εξισλαμισθούν ή να μεταναστεύσουν.

3. Οι Τούρκοι διαθέτουν ένα πολύτιμο εργαλείο: την κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία των σημερινών Ευρωπαίων. Δηλαδή την κουλτούρα της πολυπολιτισμικότητας, που οφείλεται στην αυτο-ενοχοποίηση των Ευρωπαίων για το ιμπεριαλιστικό, δουλοκτητικό, αποικιακό και πολεμοχαρές τους παρελθόν. Η πολυπολιτισμικότητα λειτουργεί για μεν τους σημερινούς ευδαιμονιστές και παρακμίες Ευρωπαίους ως άλλοθι συνειδησιακού εφησυχασμού, αλλά για τους Τούρκους ως εργαλείο και δίοδος συγκεκριμένων ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων. Διότι μέσω του θεωρήματος της πολυπολιτισμότητας ενοχοποιείται ως φασιστικό κατάλοιπο και ρατσιστικό σύμπτωμα κάθε φωνή αντίθεσης στην τουρκοποίηση και στον εξισλαμισμό της Ευρώπης. Η έλλειψη αυτοπεποίθησης και αισθήματος πολιτισμικής ανωτερότητας των σημερινών Ευρωπαίων και η θεωρία ότι “όλοι οι πολιτισμοί είναι ίσοι”, ότι κοινωνίες χωρίς διαφωτισμό είναι ίσες με κοινωνίες ασιατικού δεσποτισμού, οδηγούν στο τέλος του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Διότι τα ήθη και τα έθιμα των τουρκικών και εν γένει μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Ευρώπη, όπως η καταπίεση της γυναίκας, η κλειτοριδεκτομή κλπ., θεωρούνται ανεκτά, ως “διαφορετικά αλλά ισότιμα” προς τον πολιτισμό των Φώτων.

4. Επίσης οι Τούρκοι διαθέτουν τον πολύτιμο μηχανισμό της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που ισχύει στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Συγκροτούν κόμματα, ή διεισδύουν σε κόμματα (πχ στους Γερμανούς Οικολόγους), η δε Άγκυρα κατευθύνει μαζικά την ψήφο των Τούρκων μεταναστών στην Γερμανία, “τιμωρώντας” τα κόμματα που αντιτίθενται στην ένταξή της και “επιβραβεύοντας” φιλότουρκους πολιτικούς.

Το πρώτο θύμα του εκτουρκισμού της Ευρώπης θα είναι ασφαλώς η Ελλάδα, που θα υποστεί όχι μόνον δραματική συρρίκνωση της εθνικής της κυριαρχίας (στην ουσία θα καταστεί ενδο-ευρωπαϊκό προτεκτοράτο της Τουρκίας) αλλά και θα δεχθεί τεράστιες πληθυσμιακές εισροές, που θα καταστήσουν τον ελληνικό πληθυσμό ισχνή μειοψηφία.

Επομένως, η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει το εξής δίλημμα:

ή να υποστεί την διαφαινόμενη εξέλιξη, που θα σημάνει κατ’ουσίαν το ιστορικό της τέλος,

ή να αποχωρήσει από την Ενωμένη Ευρώπη, ώστε να αποφύγει τον μέσω Ευρώπης θεσμικό εκτουρκισμό της, αλλά σ’ αυτήν την περίπτωση να χρειαστεί να αντιμετωπίσει μόνη τον τουρκικό επεκτατισμό.

Χρήσιμες συμβουλές για την πρόληψη της γρίπης από το University of Kansas Hospital

Προλάβετε τη γρίπη χοίρων

Οι μόνες πύλες εισόδου είναι τα ρουθούνια και το στόμα. Σε μια σφαιρική επιδημία αυτής της φύσης, είναι σχεδόν αδύνατο να αποφύγει κανείς την επαφή με H1N1 παρά όλες τις προφυλάξεις.  Ενώ είστε ακόμα υγιείς και μην παρουσιάζοντας οποιαδήποτε συμπτώματα H1N1 της μόλυνσης, προκειμένου να αποτραπούν ο πολλαπλασιασμός, η επιδείνωση των συμπτωμάτων και η ανάπτυξη των δευτεροβάθμιων μολύνσεων, κάνετε μερικά πολύ απλά βήματα :

1. Γαργάρες  δύο φορές την ημέρα με θερμό αλατισμένο νερό ή Listerine. Ο H1N1 παίρνει 2-3 ημέρες μετά από την αρχική μόλυνση στο λαιμό/τη ρινική κοιλότητα για να πολλαπλασιαστεί και να παρουσιάσει χαρακτηριστικά συμπτώματα. Απλό αλλά  αποτρέπει τον πολλαπλασιασμό με τέτοιο τρόπο ώστε, το αλατισμένο νερό έχει την ίδια επίδραση σε ένα υγιές άτομο που το Tamiflu έχει σε ένα μολυσμένο. Μην υποτιμήστε αυτήν την απλή, ανέξοδη, και ισχυρή προληπτική μέθοδο.

2. Φυσήξτε τη μύτη δυνατά  μια φορά την ημέρα και σφουγγίστε  και τα δύο ρουθούνια με βατονέτες βαμβακιού εμποτισμένες σε θερμό αλατισμένο νερό. Αυτό είναι πολύ αποτελεσματικό στη μείωση του πληθυσμού του ιού.

3. Βοηθήστε τη φυσική ασυλία σας με τρόφιμα που είναι πλούσια σε βιταμίνες C και D. Εάν πρέπει να συμπληρώσετε με  ταμπλέτες βιταμίνης C, σιγουρευτείτε ότι έχει επίσης τον ψευδάργυρο για να ωθήσει την απορρόφηση.

4. Πιείτε μεγάλο μέρος των θερμών υγρών (τσάι, καφές, κ.λπ.) όπως μπορείτε. Η κατανάλωση των θερμών υγρών έχει την ίδια επίδραση με τις γαργάρες, αλλά στην αντίστροφη κατεύθυνση. Ξεπλένουν δηλαδή, αντί να πολλαπλασιάζουν, τους ιούς από το λαιμό στο στομάχι όπου δεν μπορούν να επιζήσουν, να πολλαπλασιαστούν ή να κάνουν οποιαδήποτε ζημιά.