Γιάννης Σταύρου, Η αφίσα της έκθεσης

————————————————————-——————————————————————————————

I A N O S
ΑΛΥΣΙΔΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Η Αίθουσα τέχνης Ιανός σας προσκαλεί στα εγκαίνια
της έκθεσης ζωγραφικής του Γιάννη Σταύρου με τίτλο

«Ταξίδια στον Χρόνο»

την Τρίτη, 20 Οκτωβρίου και ώρα 20.00

Διάρκεια έκθεσης: 20 Οκτωβρίου – 14 Νοεμβρίου 2009
Ώρες επισκέψεων: 9.00 – 21.00 καθημερινά, Σάββατο 9.00 – 18.00
Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη 54624 – Τηλ 2310 276447

————————————————————-——————————————————————————————


ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ- ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΡΦΙΚΗΣ
«Ταξίδια στον Χρόνο»
Αίθουσα Τέχνης ΙΑΝΟΣ, Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη
Διάρκεια: 20 Οκτωβρίου – 14 Νοεμβρίου 2009
Εγκαίνια: Τρίτη 20 Οκτωβρίου, από τις 7 μ.μ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στην πόλη της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει την τελευταία του δουλειά ο ζωγράφος Γιάννης Σταύρου, με τίτλο «Ταξίδια στον Χρόνο», από 20 Οκτωβρίου μέχρι 14 Νοεμβρίου, στην Αίθουσα Τέχνης ΙΑΝΟΣ, Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη.

Ο τίτλος της έκθεσης, ανταποκρίνεται απόλυτα τη θεματολογία και το ύφος των έργων. Τοπιακός κυρίως ζωγράφος ο Γιάννης Σταύρου, ανακαλύπτει και αποκαλύπτει με τις δημιουργίες του τα τελευταία απομεινάρια από σπίτια, καράβια, δάση που σηματοδότησαν ολόκληρη εποχή του ελληνικού περιβάλλοντος και που στη συνέχεια περιμένουν παθητικά και σιωπηλά την εξαφάνιση τους.

«Ζούμε πλέον σε μια Βαβέλ…», λέει ο ίδιος. «Η πολυπολιτισμική άποψη και η εφαρμογή της εξωστρέφειας συνιστά μια δημοκρατική πρόοδο, αλλά δεν παύει νάναι παράλληλα οδοστρωτήρας διαφορών που δεν πρέπει να καταργούνται στο όνομα του πλουραλισμού. Ίση λοιπόν αντιμετώπιση του ταλέντου, της ιδιοφυίας και της πραγματικής αξίας (που κατακτιέται με πολύ κόπο σε όλους τους τομείς της ζωής) με το κακέκτυπο, το ανίκανο, την δήθεν έρευνα, την ατάλαντη φιλοδοξία Το κακό παράγινε, έγινε πλέον καθεστώς, με αποτέλεσμα το καλό έργο να κρύβεται γεμάτο αμφισβητήσεις και παράλογες ενοχές…

Βεβαίως κυνηγώ το ελκυστικό θέμα. Τα καράβια, η θάλασσα, τα βουνά, τα δέντρα, τα ζώα, δεν παύουν να είναι τα κυρίαρχα φαινόμενα στη ζωή και τη δουλειά μου H βαθύτερη συγκίνηση μας έρχεται πάντα από το παρελθόν. Από το πλούσιο περιεχόμενο αυτού του κεφαλαίου αντλώ και απολαμβάνω τους συναισθηματικούς τόκους. Ήχοι, οσμές, γεύση ζωής περνούν με τη μαγική τους ιδιότητα στα σχήματα και τα χρώματα του τελάρου.

Αντικείμενο όμως ήταν και παραμένει η ίδια η ζωγραφική – αυτό είναι η ουσία…Προσπαθώ να κάνω καλύτερη ζωγραφική. Το χρώμα και η όλη ωρίμανση του έργου μου είναι αυτό που αποκλειστικά ψάχνω. Το θέμα είναι η αφορμή. Με οδηγό τη διαίσθηση και την αισθαντικότητα πλησιάζω αυτό που θεωρούμε και θα παραμείνει για πάντα μια χίμαιρα…»

Τα έργα του Γιάννη Σταύρου θα εκτίθενται στην Αίθουσα Τέχνης ΙΑΝΟΣ από τις 20 Οκτωβρίου μέχρι 14 Νοεμβρίου 2009.
Ώρες επισκέψεων: 9-21 καθημερινά, Σάββατο 9-18

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την 20η Οκτωβρίου, ημέρα Τρίτη, από 8μ.μ, στην Αίθουσα Τέχνης ΙΑΝΟΣ, Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη.

Πληροφορίες: Αίθουσα Τέχνης ΙΑΝΟΣ, τηλ 2310 276447
Γιάννης Σταύρου, τηλ 210 6645664


Γιάννης Σταύρου, Γυναίκα με καπέλο, λάδι σε καμβά, 26Χ26

Μια καλή είδηση από τον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης:

Νέα Υόρκη: Ομάδα ερευνητών από το Αντικαρκινικό Κέντρο Memorial Sloan-Kettering της Νέας Υόρκης, εντόπισε αρκετά φυσικά ανθρώπινα microRNA που εμποδίζουν τον καρκίνο του μαστού να δώσει μεταστάσεις στον πνεύμονα και τα οστά, τα δύο βασικά σημεία μετάστασης του καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Nature.

Τα microRNA (μικρό-ριβονουκλεϊκό οξέα) είναι μικρά μονής δέσμης τμήματα του γενετικού υλικού που πιστεύεται ότι ελέγχουν την γονιδιακή έκφραση και μπορεί να προκαλέσουν ή μπλοκάρουν την έκφραση σχετικών με τον καρκίνο γονιδίων.

Σε έρευνα που διενήργησαν οι Αμερικανοί επιστήμονες με επικεφαλής τον Δρ Σοχάι Ταβαζόιε με στόχο τον εντοπισμό ρυθμιστών της καρκινικής μετάστασης, βρήκαν μια ομάδα microRNA για τα οποία η έκφραση έχει χαθεί καθώς τα ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα του μαστού αναπτύσσουν την δυνατότητα της μετάστασης.

Σε εργαστηριακά τεστ που πραγματοποίησαν η έκφραση αυτών των microRNA αποκαταστάθηκε, και οδήγησε σε καταστολή της πνευμονικής και οστικής μετάστασης όταν προστέθηκαν κακοήθη καρκινικά κύτταρα του μαστού.

Σε άλλη μελέτη, οι επιστήμονες καλλιέργησαν ανθρώπινους καρκινικούς όγκους του μαστού σε ποντίκια. Η αποκατάσταση ενός microRNA (του miR-126) μείωσε τη συνολική καρκινική ανάπτυξη του όγκου και τον αναδιπλασιασμό και η αποκατάσταση ενός ακόμη microRNA (του miR-335) ανέστειλε την εξάπλωση του καρκίνου.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν επίσης ότι η έκφραση του miR-126 και του miR-335 χάθηκε στην πλειοψηφία των πρωτοπαθών καρκινικών όγκων του μαστού από τις γυναίκες που είχαν υποτροπιάσει και η απώλεια της έκφρασης οποιουδήποτε εκ των δύο αυτών microRNA συσχετίστηκε με κακή επιβίωση.

Σε περαιτέρω έρευνες, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το miR-335 καταστέλλει την μετάσταση του καρκίνου του μαστού στοχεύοντας ένα μόριο που ρυθμίζει την ομάδα γονιδίων SOX4 που ευθύνονται για την κυτταρική ανάπτυξη και μετανάστευση, όπως και ένα άλλο συστατικό που εμπλέκεται στην κυτταρική μετανάστευση, την tenascin C.

Η ισχυρή σχέση μεταξύ απώλειας έκφρασης των miR-335 και miR-126 στην μεταστατική υποτροπή δείχνει ότι υπάρχει πιθανότητα χρήση αυτών των μορίων στον καθορισμό της πρόγνωσης του καρκίνου του μαστού συνδυαστικά με τους συμβατικούς κλινικούς και παθολογικούς δείκτες.

Πηγή: http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=144679

Σας καλούμε να υπογράψετε το

κείμενο/αίτηση για την άμεση

αποφυλάκιση του Ρομάν Πολάνσκι!

Για να υπογράψετε το κείμενο

Pour signer la pétition

To sign petition

στείλτε τα στoιχεία σας στο παρακάτω Email

freeromanpolanski@sacd.fr

Κείμενο υπογραφών

Petition for Roman Polanski

We have learned the astonishing news of Roman Polanski’s arrest by the Swiss police on September 26th, upon arrival in Zurich (Switzerland) while on his way to a film festival where he was due to receive an award for his career in filmmaking.

His arrest follows an American arrest warrant dating from 1978 against the filmmaker, in a case of morals.

Filmmakers in France, in Europe, in the United States and around the world are dismayed by this decision. It seems inadmissible to them that an international cultural event, paying homage to one of the greatest contemporary filmmakers, is used by the police to apprehend him.

By their extraterritorial nature, film festivals the world over have always permitted works to be shown and for filmmakers to present them freely and safely, even when certain States opposed this.

The arrest of Roman Polanski in a neutral country, where he assumed he could travel without hindrance, undermines this tradition: it opens the way for actions of which no-one can know the effects.

Roman Polanski is a French citizen, a renown and international artist now facing extradition. This extradition, if it takes place, will be heavy in consequences and will take away his freedom.

Filmmakers, actors, producers and technicians – everyone involved in international filmmaking – want him to know that he has their support and friendship.

On September 16th, 2009, Mr. Charles Rivkin, the US Ambassador to France, received French artists and intellectuals at the embassy. He presented to them the new Minister Counselor for Public Affairs at the embassy, Ms Judith Baroody. In perfect French she lauded the Franco-American friendship and recommended the development of cultural relations between our two countries.

If only in the name of this friendship between our two countries, we demand the immediate release of Roman Polanski.

________________________________________________________

Κείμενο υπογραφών

Pétition pour Roman Polanski

Nous avons appris avec stupéfaction l’arrestation par la police suisse de Roman Polanski à son arrivée samedi 26 septembre 2009 à Zürich (Suisse), alors que celui-ci se rendait à un Festival de cinéma qui devait lui décerner un prix pour l’ensemble de sa carrière.

Cette arrestation fait suite à un mandat d’arrêt américain prononcé contre le cinéaste en 1978, dans une affaire de mœurs.

Les cinéastes et auteurs français, européens, américains et du monde entier, tiennent à affirmer leur consternation. Il leur semble inadmissible qu’une manifestation culturelle internationale, rendant hommage à l’un des plus grands cinéastes contemporains, puisse être transformée en traquenard policier.

Forts de leur extraterritorialité, les festivals de cinéma du monde entier ont toujours permis aux œuvres d’être montrées et de circuler et aux cinéastes de les présenter librement et en toute sécurité, même quand certains États voulaient s’y opposer.

L’arrestation de Roman Polanski dans un pays neutre où il circulait et croyait pouvoir circuler librement jusqu’à ce jour, est une atteinte à cette tradition : elle ouvre la porte à des dérives dont nul aujourd’hui ne peut prévoir les effets.

Roman Polanski est un citoyen français, un artiste de renommée internationale, désormais menacé d’être extradé. Cette extradition, si elle intervenait, serait lourde de conséquences et priverait le cinéaste de sa liberté.

Les cinéastes, acteurs, producteurs et techniciens, tous ceux qui font le cinéma du monde, tiennent à lui manifester leur amitié et leur soutien.


Όλες οι υπογραφές:

Erika Abrams, Fatih Akin, Yves Alberty, Stephane Allagnon, Woody Allen, Pedro Almodovar, Gianni Amelio, Wess Anderson, Michel Andrieu, Roger Andrieux, Jean-Jacques Annaud, Tomas Arana, Frédéric Aranzueque-Arrieta, Alexandre Arcady, Fanny Ardant, Asia Argento, Marie-Hélène Arnau, Darren Aronofsky, Olivier Assayas, Alexander Astruc, Gabriel Auer, Zdzicho Augustyniak, Alexandre Babel, Vladimir Bagrianski, Lubomila Bakardi, Fausto Nicolás Balbi, Eleonor Baldwin, Jean-François Balmer, Alberto Barbera Museo nazionale de Torino, Luc Barnier, Christophe Barratier, Ernest Barteldes, Carmen Bartl, Pascal Batigne, Anne Baudry, Juan Antonio Bayona, Xavier Beauvois, Liria Begeja, Matthieu Béguelin, Gilles Behat, Jean-Jacques Beineix, Marco Bellochio, Yannick Bellon, Florence Bellone, Monica Bellucci, Véra Belmont, Jacqueline Belon, Jean-Marc Benguigui, Djamel Bennecib, Luc Béraud, Jacob Berger, Alain Berliner, Gael Garcia Bernal, Pascal Berney, Xavier Berry, Bernardo Bertolucci, Giuseppe Bertolucci, Jean-Marie Besset, Marlène Bisson, Arnstein Bjørkly, Lucien Blacher, Virginie Blanc-Brude Bard, Jean-Marc Bloch, Léa Bloch, Catherine Boissière, Anne-Sylvie Bonaud, Olivier Bonnet, Thierry Boscheron, Renata Bosco, Freddy Bossy, Patrick Bouchitey, Cédric Bouchoucha, Paul Boujenah, Frédéric Bourboulon, Katia Boutin, Ian Brady, Jacques Bral, Sophie Bramly, Paulo Branco, Patrick Braoudé, Guila Braoudé, Edwin Brienen, Adrien Brody, Isabelle Broué, Max Brun, Merima Bruncevic, Anne Burki, André Buytaers, Emilie Buzyn, Anthony Byrne, Marco Cacioppo, Gerald Calderon, Monica Cannizzaro, Peggy Carajopoulou-Vavali, John Carchietta, Christian Carion, Henning Carlsen, Jean-Michel Carré, Esteban Carvajal Alegria, Lionel Cassan, Bryan Cassiday, Miss Catadler, Mathieu Celary, Teco Celio, Muriel Cerf, Dabiel Chabannes, Thierry Chabert, Chagi, Jean-Yves Chalangeas, Daniel Champagnon, Christophe Champclaux, Georges Chappedelaine , Fabienne Chauveau, Claire Chazal, Patrice Chéreau, Brigitte Chesneau, Michel Chevalier, Mishka Cheyko, Catherine Chiono, Catherine Chouchan, Elie Chouraqui, Elie Chouraqui, Souleymane Cissé, Jean- Pierre Clech, Henri Codenie, Robert Cohen, Catherine Colassin, Suzanne Colonna, Jean-Paul Commin, Anne Consigny, Alain Cophignon, Alain Corneau, Jérôme Cornuau, Guy Courtecuisse, Miguel Courtois, Antoine Courtray, Guillaume Cousin, Morgan Crestel, Rudyard Cretenet, Dominique Crevecoeur, Penelope Cruz, Alfonso Cuaron, Estelle Cywje, Frédéric Damien, Sophie Danon, Olivier Dard, Luc et Jean-Pierre Dardenne, Isabelle Dassonville, Bruno de Almeida, Bruno de Almeida, Marion de Blaÿ, François de Lamothe, Hervé de Luze, Artus de Penguern, Valérie de Saint-Do, Virginie De Wilde, Olivier Debert, Viviane Decuypere, Guillermo del Toro, Benoît Delmas, Michel Deloore, Jonathan Demme, Nicolaine den Breejen, Ruud den Dryver, Louisa Dent, Edwin Dervaux, Dante Desarthe, Romain Desbiens, Sophie Deschamps, Thomas Desjonquères, Alexandre Desplat, Chris Devi, Rosalinde et Michel Deville, Guillaume D’Ham, Christelle Didier, Kathrin DiPaola, Claire Dixsaut, Julien Doger, Xavier Dolan, Ariel Dorfman, Jean Douchet, Jean Douchet, Fabrice du Welz, Marina Duarte Nunes Ferreira, Danièle Dubroux, Marc Dufrenois, François Duhamel, Sissi Duparc, Jean Dusaussoy, Georges Dybman, Daniel Edinger, Arne Eickenberg, Yaniv Elani, Gerónimo Elortegui, Gerónimo Elortegui, Elrem, Sam Enoch, Peter Lucas Erixon, Ernest, Ann Eyckmans, Jacques Fansten, Joël Farges, Gianluca Farinelli (Cinémathèque de de Bologne), Etienne Faure, Maud et Romain Ferrari, Michel Ferry, Jean Teddy Filippe, Aurélie Fiorentino, Alan Fischer, Martine Fitoussi, Sebastian Fleischhacker, Joy Fleury., Michael Flynn, Hugues Fontenoy, Scott Foundas, Werner Fraai, Jean-Robert Franco, Stephen Frears, Marion Frelat, Thierry Frémaux, Marc Freycon, Nadine Fruchard, Sam Gabarski, Jean Francois Gaillard, René Gainville, Sara Gandolfi, Matteo Garone, Yves Gasser, Tony Gatlif, Catherine Gaudin-Montalto, Jean-Marc Gauthier, Costa Gavras, Nathalie Geiser, Lizi Gelber, Isabelle Gély, Jean-Marc Ghanassia, Alain Gil, Véronique Gillet, Terry Gilliam, Christian Gion, François Girault, Stéphane Gizard, Nelson Gonzalez, Carlos Miguel Bernardo González, Christophe Goumand, Michel Gras, Eric Gravereau, Martin Gregus, Thierry Grizard, Philippe Gruss, Florent Guézengar, Marc Guidoni, Marta Gutowska, Mikael Håfström, Ronald Harwood, Dimitri Haulet, Geert Heirbaut, Buck Henry, Nicole Herbaut de Lamothe, David Heyman, Laurent Heynemann, Joshua Highfield , Dominique Hollier, Isabelle Hontebeyrie, Frédéric Horiszny, Robert Hossein, Jean-Loup Hubert, Wendy Hudson, Alejandro Gonzalez Inarritu, Gilles Jacob, Eric et Veronique et Nicolas Jacquelin, Just Jaeckin, Thomas Jahn, Olivia Janik, Jean-Baptiste Jay, Anne Jeandet, Marie Jergan, Alain Jessua, Renate Jett, Sébastien Jimenez, Arthur Joffé, Pierre Jolivet, Kent Jones (World Cinema Foundation), Peter Josy, Alexandra Julen, Paola Jullian, Roger Kahane, Pierre Kalfon, Elisabeth Kalinowski, Reena Kanji, Nelly Kaplan, Wong Kar Waï, Nicolas Kermel, Darius Khondji, Ladislas Kijno, Muriel Kintziger, Richard Klebinder, Jonathan Klein, Harmony Korinne, Jan Kounen, Chantal Krakowski, Sylvia Kristel, Diane Kurys, Elzbieta Kusak-Majchrzak, Emir Kusturica, Irene Kuznetzova, Jean Labadie, Eliane Lacroux, Eric Lagesse, Michel Laigle, Stéphane Lam, John Landis, Claude Lanzmann, David Lanzmann, André Larquié, Pauline Larrieu, Jacques et Françoise Lassalle, Marc Latil, Carole Laure, Christine Laurent-Blixen, Pierre Laville, Emilien Lazaron, Eric Le Roy, Pierre Le Scouarnec, Fábio Leal, Vinciane Lecocq, Patrice Leconte, Linda Lefebvre, Béatrice Lefoulon, Delphine Legros, Claude Lelouch, Ann Lemonnier, Julieta Lencina, Alain Lenglet, Gérard Lenne, Les Nanaqui, Larry Levine, Charlotte Levy, Lorraine Lévy, Pierre et Renée Lhomme, Katarzyna Lipinska, Jean-Claude Irving Longin, Marceline Loridan-Ivens, Michael Louis Wells, Boris Loundine, Rachel Lowenstein, Catalina Lozano, Hugo Luczyc-Wyhowski, Flore Luquet, Laurence Lustyk, David Lynch, Bania Madjbar, Krzysztof Majchrzak, Laurent Malet, Tim Malieckal, Guy Malugani, Erling Mandelmann, Michael Mann, Yvon Marciano, François Margolin, Jean-Pierre Marois, Tonie Marshall, Alain Martin, Sandrine Martin, Danielle Martinetti, Florent Martinez, Didier Martiny, Mario Martone, Thierry Mathelin, Christine Mathis, Esmeralda Mattei, Nicolas Mauvernay, Yannick Mazet, Christopher, Spencer et Claire Mc Andrew, Natalie Mei, Guillermo Menaldi, Mathieu Mercier, Muriel Mercier, Frédéric Mermoud, Laura Metaxa, Allison Michel, Radu Mihaileanu, Jean-Louis Milesi, Claude Miller, Lionel Miniato, Nelly Moaligou, Jean – Marc Modeste , Mario Monicelli, Jeanne Moreau, Frédéric Moreau, Sarah Moreau-Flament, Gael Morel, Omayra Muñiz Fernández, Stephanie Murat, Christian Mvogo Mbarga, Anna N.Levine, Charles Nemes, Juliette Nicolas-Donnard, Sandra Nicolier, Rachel Noël, Rui Nogueira, Olivier Nolin, Alejandra Norambuena Skira, Fabrice Nordmann, Fabrice O. Joubert, Marc Obéron, Michel Ocelot, David Ogando, Mariana Oliveira Santos, Szentgyörgyi Ottó, Martine Pagès, Eric Pape, Abner Pastoll, Alexander Payne, Nicola Pecorini, Richard Pena (Directeur Festival de NY), Lindsey Pence, Olivier Père, Suzana Peric, Jacques Perrin, Cesare Petrillo, Thomas Pibarot, Michel Piccoli, Arnaud Pierrichon, Stéphane Pietri, Anne Pigeon Bormans, Samuel Pinon, Claude Pinoteau, Michele Placido, Sabrina Poidevin, Agnès Catherine Poirier, Jean-Yves Potel, Stéphane Pozderec, Harry Prenger, Jean et Marie Prévost, Gilbert Primet, Marie-Hélène Raby, Philippe Radault, Tristan Rain, Florence Raphaël, Florence Raphel, Jean-Paul Rappeneau, Joseph Rassam, Rolandas Rastauskas, Brett Ratner, Raphael Rebibo, Carol Reid, Jo Reymen, Laurence Reymond, Yasmina Reza, Christiane Rhein, Jacques Richard, Dominique Robert, Margarita Robski, Jean-Jacques Rochut, Christian Rogler, Yannick Rolandeau, Paul Rondags, Avital Ronell, Frank Roozendaal, Graciela Rosato, Elisabeth Roudinesco, Kontochristopoulou Roula, Laurence Roulet, Joshua Rout, Paolo Roversi, Isabelle Ruh, Martin Ruhe, Sonia Rykiel, Anita S. Chang, Esteban S. Goffin, JOAQUÍN Sabina, Marc Saffar, Ludivine Sagnier, Gabriela Salazar Scherman, Walter Salles, Jean-Paul Salomé, Jean-Frédéric Samie, Marc Sandberg, Léo Scalpel, Jerry Schatzberg, Richard Schlesinger, Daniel Schmidt, Georg Schmithüsen, Julian Schnabel, Pierre Schoendoerffer, Barbet Schroeder, J. Neil Schulman, Pierre Schumacher, Pierre-Alexandre Schwab, Ettore Scola, Luis Gustavo Sconza Zaratin Soares, Martin Scorsese, Carole Scotta, Steven Sedgwick, Andrea Sedlackova, Frank Segier, Michèle Seguin-Sirhugue, Guy Seligmann, Elis Semczuk, Lorenzo Semple Jr, Julien Seri, Joël Séria, Catherine Sermet, Ken Seton-Vyhnal, Sophie Sharkov, Boris Shlafer, Antoine Silber, Pierre Silvant, Charlotte Silvera, Noel Simsolo, Christophe Sirodeau, Abderrahmane Sissako, Beatrice Sisul , Petter Skavlan, Marcin Sokolowski, Loïc Sorel, Paolo Sorrentino, Vassilis Sourapas, Roch Stephanik, Karen Stetler, Denise Stieglitz, Guillaume Stirn, Bernard Stora, Gérard Stum, Jean-Marc Surcin, Tilda Swinton, Piotrek Szymanek, Jean-Charles Tacchella, Radovan Tadic, Mickael Tanguy, Danis Tanovic, Bertrand Tavernier, André Techiné, Cécile Telerman, Harold Alvarado Tenorio, Marie-Ange Terrier, Alain Terzian, Christian Texier, Jean-Paul Thaens, Valentine Theret, Virginie Thévenet, Pascal Thomas, Jeremy Thomas, Marc Thomas Charley, Cyril Thurston, Giuseppe Tornatore, Serge Toubiana, Daniel Treichler, Nadine Trintignant, Julie Turcas, Mitja Tušek, Tom Tykwer, Alexandre Tylski, Stephen Ujlaki, José Antonio Valdés Peña, Jaques Vallotton, Phil van der Linden, Betrand van Effenterre, Leopold van Genechten, Christophe van Rompaey, Dorna van Rouveroy, Elbert van Strien, Vangelis, Alessio Vannetti, Lucília Verdelho da Costa, Christian Verdu, Jean-Pierre Vergne, Sarah Vermande, Julien Veyret, Francesco Vezzoli, Régine Vial, Vivien Villani, Marc Villemain, Jean-François Villemer, Daria Vinault, Verde Visconti, Alain Vorimore, Thomas Vossart, Gilles Walusinski, Eric Watton, Monika Weibel, Dominique Welinski, Wim Wenders, Andy Whittaker, Anaïse Wittmann, A Wolanin, Margot Wolfs, Peter Woltil, Arnaud Xainte, Steve Yeo, Paule Zajdermann, Christian Zeender, Terry Zwigoff.

Et les organisations professionnelles / and professional organizations

– l’Académie des César
– l’API (Association des producteurs Indépendants)
– l’ARP
– l’ARRF – Association des Réalisateurs et réalisatrices de Films – Belgique
– la Cinémathèque Française
– la Cinémathèque de Dijon / Cinémathèque Jean Douchet
– le Festival de Cannes
– le Festival des Rencontres internationales du cinéma de patrimoine de Vincennes
– le Fonds Culturel Franco Américain
– le Groupe 25 images
– Members of the European Producers Club
– la SACD
– Le Bureau National du SFA
– le SPI
– Le Syndicat National des Techniciens de la Production Cinématographique et de Télévision
– l’Union des producteurs de films
– L’équipe du dernier film de Roman Polanski « Ghost »
– Pathé
– Scott Foundas (LA Weekly)

Όσα ωφελούν τους ιδιοτελείς

προπαγανδίζουν οι αφελείς

Εκλογικό σχόλιο…

4 Οκτωβρίου, 2009


Γιάννης Σταύρου, Νυχτερινή Θεσσαλονίκη, λάδι σε καμβά

Άνευ σχολίων δημοσιεύουμε το σημερινό άρθρο του Χρήστου Γιανναρά στην ΚΑΘΜΕΡΙΝΗ:

Η δημοκρατία σε αδιέξοδο θεσμικό

Tου Χρηστου Γιανναρα

Μετά τη μεταπολίτευση του 1974 καλλιεργείται στην Ελλάδα μεθοδικά το δόλιο μύθευμα ότι «η Δημοκρατία δεν γνωρίζει αδιέξοδα». Το μύθευμα ενισχύει την υποβολιμαία ψευδαίσθηση ότι στη χώρα λειτουργεί Δημοκρατία. Και μάλιστα, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, υποδειγματικά!

Η ανίσχυρη, όλο και πιο ισχνή μειονότητα των με σκέψη και κρίση πολιτών, ξέρει ότι η Δημοκρατία είναι άθλημα και σε κάθε άθλημα υπάρχουν επιδόσεις, άρα και ενδεχόμενα αποτυχίας. Είναι σαφώς συνάρτηση η Δημοκρατία τής κατά κεφαλήν καλλιέργειας, αδύνατο να εφαρμοσθεί από κάφρους έστω και με υψηλούς δείκτες καταναλωτικής ευχέρειας. Αναπόφευκτο λοιπόν το αδιέξοδο της Δημοκρατίας όταν στον πολιτικό στίβο πλεονάσει η αλογία, ο πρωτογονισμός της ιδιοτέλειας. Δεν είναι Δημοκρατία να πιθηκίζουμε θεσμούς που αποτέλεσαν επιτεύγματα του Διαφωτισμού, συντηρώντας το κέλυφος, την επίφαση και διαστρέφοντας τους στόχους. Δεν είναι κατάκτηση του Διαφωτισμού ο λαϊκισμός της ισοπέδωσης όλων προς τα κάτω, η δικτατορία της μετριότητας και οι ρεβεράντζες στην αναίδεια της ασημαντότητας. Ναι, σεβασμός και κατοχύρωση των δικαιωμάτων κάθε πολίτη, αλλά η θεσμική εξασφάλιση του σεβασμού και της κατοχύρωσης δεν μπορεί να αυτονομείται από τη λογική της κοινωνικής συνοχής, τον ορθολογισμό των κανονιστικών αρχών που ελέγχουν (και τιμωρούν) την αντικοινωνική συμπεριφορά.

Από καταγωγής του ελλαδικού κρατιδίου και κατ’ εξοχήν μετά τη μεταπολίτευση του 1974, πηγή παρανομίας, φαυλότητας και διαφθοράς, αιτία κοινωνικής υπανάπτυξης, ευτελισμού και διαστροφής των θεσμών της Δημοκρατίας, είναι στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα. Δεν υπάρχει θεσμός ή τρόπος που να υποχρεώνει το αυτοθωρακισμένο στην αυθαιρεσία του σύστημα εξουσίας να τηρεί τους νόμους, να λογοδοτεί στη Δικαιοσύνη, να πειθαρχεί με στοιχειώδη συνέπεια στο «κοινωνικό συμβόλαιο», δηλαδή στο Σύνταγμα. Ολες αυτές οι υποχρεώσεις της εξουσίας ίσως έχουν θεσμικά προβλεφθεί, αλλά με θεσμούς κατ’ επίφασιν, a priori υπονομευμένους, προορισμένους να μη λειτουργήσουν.

Δεν υπάρχει τρόπος ή δυνατότητα στην Ελλάδα να ελεγχθεί ρεαλιστικά και να τιμωρηθεί έμπρακτα η κλοπή κοινωνικού χρήματος από τους διαχειριστές του κρατικού κορβανά. Να ελεγχθεί και τιμωρηθεί η ραδιοτηλεοπτική ασυδοσία: η πλύση εγκεφάλου των πολιτών από την ιδιοτέλεια κομμάτων και μεγαλεμπόρων, η σκόπιμη παραπλάνηση, η μεθοδική υποβάθμιση της νοημοσύνης, της αισθητικής, της ηθικής ευαισθησίας, του πατριωτισμού. Δεν υπάρχει δυνατότητα στην ελλαδική «Δημοκρατία» να οδηγήσουν οι πολίτες στη Δικαιοσύνη ένα κόμμα που προπαγανδίζει και οργανώνει την κατάλυση της έννομης τάξης, την προγραμματισμένη βία, τις απόπειρες δολοφονίας από πρόθεση ένστολων κοινωνικών λειτουργών. Να εγκαλέσουν οι πολίτες, κάποιοι πολίτες, ενώπιον δικαστηρίου (και όχι περιμένοντας τις οψέποτε φαλκιδευμένες από τους «επικοινωνιολόγους» εκλογές) μια κυβέρνηση ή ένα κόμμα που εγκληματεί ανήκεστα στη διαχείριση συνόρων και κοιτίδων του Ελληνισμού, που κατασυκοφαντεί την Ιστορία στη συνείδηση της νέας γενιάς των Ελλήνων, που ασκεί πολιτική καθ’ υπαγόρευσιν αλλότριων συμφερόντων – αποκλείεται να εγκαλέσει ο πολίτης πολιτικούς για «προδοσία» όπως το Σύνταγμα την προβλέπει.

Τριάντα χρόνια τώρα καλλιεργείται το δόλιο μύθευμα ότι, επιτέλους, έχει παγιωθεί στη χώρα η Δημοκρατία, ο λαός εκλέγει τους διαχειριστές της εξουσίας, δεν κινδυνεύει από τη φιλοπάτριδα αυθαιρεσία οποιουδήποτε συνταγματάρχη ή λοχία. Ομως, κάποιων πολιτών τα μάτια κάποτε ανοίγουν, ξεθολώνουν, οσφραίνονται οι πολίτες το δόλιο μύθευμα. Πρέπει να είναι κανείς μειωμένης νοημοσύνης ή ψυχανώμαλα φανατισμένος για να μην αντιλαμβάνεται ότι παγιωμένη τώρα είναι η αυθαιρεσία, επαγγελματικά ιδιοτελής και καθόλου φιλόπατρις. Οτι ζούμε στη μεταπολιτευτική Ελλάδα ένα κατεστημένο διαρκές πραξικόπημα, που ακυρώνει στην πραγματικότητα το Σύνταγμα «ερμηνεύοντάς» το με νόμους αναιρετικούς των στόχων και της λογικής του.

Εξόφθαλμη πραγματικότητα, αδιόρατη από τα ευνουχισμένα παράγωγα της υποβαθμισμένης παιδείας και του ραδιοτηλεοπτικού κρετινισμού: το πολίτευμα στην Ελλάδα είναι ολοκληρωτικού χαρακτήρα φεουδαρχία, τα δήθεν «κόμματα» είναι φέουδα που μεταβιβάζονται κληρονομικά, ο εκάστοτε φεουδάρχης είναι απόλυτος μονάρχης, οικογένειες «βαρόνων» ραδιουργούν στην «αυλή» του και ελέγχονται με παροχές. Κάθε αξίωμα πηγάζει από τον φεουδάρχη, την ανεξέλεγκτη βούλησή του – κάθε θώκος υπουργού, βουλευτή, δήμαρχου, νομάρχη, κρατικού τιμαριούχου. Πιόνια οι βουλευτές, points στο προσωποπαγές παιχνίδι του φεουδάρχη, και το παιχνίδι «στημένο» από έμπειρους μαγείρους εκλογικών νόμων, με τον λαό κομπάρσο.

Οπτική συγκεφαλαίωση του αδιεξόδου της «δημοκρατίας» οι έξι θλιβερές προσωποποιήσεις της ασημαντότητας στο προεκλογικό «ντιμπέιτ»: συντριπτικά υποδεέστεροι οι ερωτώμενοι από τους ερωτώντες, οι δημοσιογράφοι ήξεραν τι ρωτάνε, οι «αρχηγοί» ούτε που καταλάβαιναν πόσο αυτοδιασύρονται με τα άλλα αντ’ άλλων που απαντούσαν. Θλιβερά έκγονα της μεταπολίτευσης, όλοι φορείς του κενού, της απουσίας κάθε «νοήματος», στόχου ή άξονα της κοινωνικής συνύπαρξης και συνοχής, βλαστήματα της αναξιοκρατίας, της οικογενειοκρατίας, της ηγεμονίας των «επικοινωνιολόγων». Ολοι βοσκηματωδώς αδιάφοροι για την ποιότητα ζωής που εγγυάται η «ευγένεια» καταγωγής, δηλαδή η Ιστορία και ο πολιτισμός ως κατά κεφαλήν καλλιέργεια. Να μην σπιθίζει τίποτα, ούτε ένα λεκτικό επιτέλους εύρημα, ούτε ένα ευφάνταστο πρόταγμα.

Τον ένα, τον καινοφανή, τον ανέβασε στο πάλκο των «αρχηγών» η επιπόλαιη αγανάκτηση των ψηφοφόρων για τα μεγάλα κόμματα, στις ευρωεκλογές. Και ο θλιβερός εισέπραξε τη συγκυρία σαν λαϊκή συγκατάθεση να πρακτορεύει το κόμμα του τη διαστροφή της Ιστορίας και ο ίδιος να μας εμπαίζει αποφαινόμενος ότι «άλλο η πολιτική, άλλο οι περί Ιστορίας απόψεις»!

Δίπλα του ο δεξιοτέχνης του λαϊκισμού, ικανός να «αξιοποιεί» πολιτικά το κοινωνικό περιθώριο: τη διαστροφή της ελληνικής πρότασης πολιτισμού σε επαρχιώτικο εθνικισμό και του εκκλησιαστικού γεγονότος σε θρησκευτικό ιδεολόγημα. Ευτυχώς η αλίευση στελεχών από τηλεοπτικές ζώνες ντροπής και οι αδαήμονες δηλώσεις του περί «εκκλησιαστικής περιουσίας» αποκάλυψαν την πραγματική εικόνα του ανδρός.

Παραδίπλα η μουσειακή «θεούσα» του παλαιού πολιτικού ημερολογίου, κολλημένη στο αναμηρύκασμα του σταλινικού της οράματος, έρμαιο της συνδικαλισμένης ιδιοτέλειας. Εθαβε, ως παρουσία και μόνο, κάθε ελπίδα να αρθρωθεί στον τόπο μας αριστερός λόγος, τίμια και μαχητικά κοινωνιοκεντρικός.

Ανάλογης συντήρησης φιγούρα και ο γηραιόγλωσσος νεανίας, ηγέτης των «ανανεωτικών» αγκυλώσεων του συνασπισμένου, τάχα και αριστερού, καριερισμού. Καταλύτης σήμερα ο νεανίας, ευτυχώς, διάλυσης της καλοστημένης φενάκης και της τριαντάχρονης ιδεολογικής τρομοκρατίας που άσκησε και ασκεί η φενάκη.

Συμπληρωνόταν ο θίασος στο πάλκο από τους γνωστούς κορυφαίους του εμπαιγμού μας: Εναν πρωθυπουργό που μας ζητάει, δίχως ντροπή, την ευκαιρία, λέει, να πραγματοποιήσει τα όσα, επί πέντε χρόνια, βαρέθηκε, αμέλησε ή στάθηκε εξευτελιστικά ανίκανος να προσπαθήσει. Και από το πολιτικό του έκγονο, τον αντίπαλο που ο ίδιος ανάστησε εκ νεκρών και τον έφτασε να διεκδικεί τώρα την πρωθυπουργική μοναρχία – φτωχοπροδρομικό μουστακάκι κάτω από ανύπαρκτο βλέμμα, δίχως διόλου ντροπή, να εκθέτει σε κοινή θέα την ασημαντότητα των επαγγελιών του και της παρουσίας του. Ποτέ, μα ποτέ άλλοτε το αδιέξοδο της δημοκρατίας δεν ήταν στην Ελλάδα τόσο στεγανό.