Τα μαύρα μας τα χάλια…

Από την Πέπη…

Δεν χρειάζονται σχόλια – η εικόνα τα λέει όλα!

Να ανατρέψουμε τη φασιστική απαγόρευση του καπνίσματος!

Πάνω στην άσφαλτο υπάρχουν δυο αποτσίγαρα. Κοιτάμε στον ουρανό:
Το παράθυρο εκεί ψηλά- μου δείχνει με το δάχτυλο η γυναίκα- είναι το δικό μας.
Αλλά εκεί πάνω δεν υπάρχει θερμάστρα. Τη νύχτα, πίσω από τα βαπόρια που περνάνε
λάμπουν λίγα φώτα ή μονάχα τ’ αστέρια

Τσέζαρε Παβέζε (από το ποίημα «Δύο Τσιγάρα»)

Γιάννης Σταύρου, Κόκκινο χαρμάνι, λάδι σε καμβά

Ενάντια στη φασιστική απαγόρευση του καπνίσματος…

Ιδιοκτήτες καφέ και μπαρ οι οποίοι αντιδρούν στην απαγόρευση του καπνίσματος στα καταστήματά τους πραγματοποίησαν εκδήλωση στον πολυχώρο «Ιανό», στις 15 Σεπτεμβρίου, όπου παράγοντες της κοινωνικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής της χώρας εξήγησαν γιατί δεν θα σβήσουν το τσιγάρο τους, παρά τον νέο νόμο. Οι παρευρισκόμενοι στην εκδήλωση συνδέθηκαν διαδικτυακά με αντίστοιχες εκδηλώσεις σε Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Χανιά και Ρόδο. «Στο δικό μου κατάστημα έχω αφήσει το περιθώριο στους πελάτες να καπνίζουν εάν θέλουν. Ομως οι συνάδελφοι που εφαρμόζουν το μέτροβλέπουν μείωση της πελατείας τους ως και 70%» λέει στο «Βήμα» ο κ. Δημήτρης Αρβανίτης, ένας από τους ιδιοκτήτες καφέ-μπαρ που συμμετέχουν στο Συντονιστικό Επαγγελματιών Καφέ Μπαρ Εστιατορίων. Οι ιδιοκτήτες καφέ που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία αναφέρουν ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση θα είναι το τελικό χτύπημα για τον κλάδο τους. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι σε ευρωπαϊκές χώρες όπου εφαρμόστηκε η απαγόρευση, όπως η Ισπανία και η Αυστρία, έπειτα από λίγο καιρό ουσιαστικά κατέστη ανενεργή εξαιτίας της αντίδρασης από τα μαγαζιά και τους πελάτες τους. Οι επαγγελματίες μελετούν διάφορους τρόπους αντίδρασης, στους οποίους περιλαμβάνεται το συμβολικό κλείσιμο των καταστημάτων τους, η άρνηση καταβολής προστίμων, ακόμα και η μη καταβολή του ΦΠΑ. Παράλληλα εξετάζουν την προσφυγή στη Δικαιοσύνη προκειμένου να κριθεί η συνταγματικότητα της απαγόρευσης.

Επιστρατεύουν δε εκπροσώπους της καλλιτεχνικής, πνευματικής και κοινωνικής ζωής, οι οποίοι τάσσονται κατά του νέου νόμου που απαγορεύει καθ΄ ολοκληρίαν το κάπνισμα στους κλειστούς χώρους εστίασης, δουλειάς και διασκέδασης.

Ορισμένοι γνωστοί καλλιτέχνες και συγγραφείς, άλλοι καπνιστές και άλλοι όχι, μίλησαν στο «Βήμα» για την απόφασή τους να ταχθούν κατά του νέου νόμου.

Οι καπνίζοντες

Σταμάτης Κραουνάκης
Συνθέτης
«Πιο βλαβερό το κοκορέτσι»
«Είμαι καπνιστής και θέλω να συνεχίσω να καπνίζω. Αυτές οι απαγορεύσεις, που έχουν ευρωπαϊκή προέλευση, θέλουν να μας μετατρέψουν σε μια κοινωνία που αποτελείται από ανθρώπους που κάθονται όλη μέρα μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή. Συμφωνώ ότι οι μη καπνιστές δεν πρέπει να ενοχλούνται, όμως στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο πολλοί. Σε μια χώρα που έχει βάσανα, ο κόσμος θέλει να καπνίσει. Αν τους ενδιέφερε να κάνουν κάτι για την υγεία μας θα έπρεπε να απαγορέψουν τις εισαγωγές των τσιγάρων αντί να στέλνουμε τα δικά μας καπνά στις βιομηχανίες της Αμερικής. Πάντως θεωρώ ότι το μέτρο δύσκολα θα εφαρμοστεί. Τα μαγαζιά ήδη βρίσκουν ένα σωρό πατέντες, ο Ελληνας μπορεί να γίνει πολύ ευρηματικός όταν θέλει να καπνίσει. Στο κάτω κάτω της γραφής, είδατε να απαγορευτεί το κοκορέτσι που είναι και πιο βλαβερό;».

Ζυράννα Ζατέλη
Συγγραφέας
«Στο τσιγάρο που κρατώ»

«Το να ζούμε σαν άρρωστοι για να πεθάνουμε υγιείς δεν βρίσκω να έχει και πολύ νόημα. Αντίθετα έχει πολλή χάρη εκείνη η κουβέντα του Μπρετόν: “Σας ορκίζομαι, είμαι αθώος, συγχέετε την κόρη του ματιού μου με την καύτρα του τσιγάρου μου”. Διεξοδικότερα για όλα αυτά θα μιλήσουμε το μεσημέρι στον “Ιανό”- ελπίζω και με έμπνευση και με χιούμορ, διότι αν ισχύσει και εκεί το καθεστώς του απαγορευμένου καπνού… προκύπτει ένα ζήτημα».

Θάνος Μικρούτσικος
Συνθέτης
«Μέτρο φασιστικό και γελοίο»

«Δεν πρόκειται να πατήσω σε μαγαζί που δεν μου επιτρέπεται το κάπνισμα, ακόμα και αν ήταν αγαπημένο μου στέκι ως τώρα. Θεωρώ το μέτρο φασιστικό και γελοίο. Δεν δίνω σε κανένα το δικαίωμα να με σώσει. Το κάπνισμα θα έπρεπε να απαγορεύεται σε όσα σημεία υποχρεούται να πάει ο πολίτης, όπως είναι οι δημόσιες υπηρεσίες, τα νοσοκομεία και οι τράπεζες. Σε έναν χώρο διασκέδασης όμως, όπως το εστιατόριο, η απαγόρευση του καπνίσματος με καθιστά πολίτη β΄ κατηγορίας. Θα μπορούσε να επιβληθεί η δημιουργία ξεχωριστών χώρων για καπνιστές και μη καπνιστές στα μαγαζιά, ακόμα και η εναλλάξ λειτουργία των μαγαζιών ως καπνιζόντων και μη καπνιζόντων. Οσο για το επιχείρημα ότι με αυτό το μέτρο θα αποθαρρυνθούν οι νέες γενιές από το να καπνίζουν, με την ίδια λογική θα έπρεπε να υπάρχει και ανώτερη παραγγελία στα μπαρ. Το αλκοόλ ίσως είναι περισσότερο βλαπτικό. Επιπλέον η οικονομική συγκυρία είναι η χειρότερη δυνατή. Στη Γαλλία όπου εφαρμόστηκε το μέτρο ο τζίρος στα καφέ μειώθηκε κατά 40%».

Οι μη καπνίζοντες

Δημήτρης Παπαχρήστος
Συγγραφέας
«Απαγορεύεται το απαγορεύεται»
[Image]«Εχω κόψει το κάπνισμα από μόνος μου. Αν μου το επέβαλλε κάποιος, ακόμη και ο γιατρός μου, ίσως και να μην το έκανα. Είμαι ενάντια σε κάθε είδους απαγόρευση. Συμφωνώ με το σύνθημα του Μάη του 1968: Απαγορεύεται το απαγορεύεται. Ο προηγούμενος νόμος είχε εξαιρέσεις. Τώρα δεν υπάρχει καμιά, η πολιτεία αποφασίζει απόλυτα και ολοκληρωτικά. Το τσιγάρο δεν έχει μόνο αρνητικές συνέπειες, οι οποίες είναι αδιαμφισβήτητες. Το τσιγάρο είναι παρηγοριά και συντροφιά του ανθρώπου που πίνει καφέ ή ποτό, που προσπαθεί να στοχαστεί. Δεν είναι τυχαίο ότι το τσιγάρο έχει υμνηθεί από όλες τις τέχνες, τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και το θέατρο. Πρέπει να δούμε τις βλαβερές συνέπειες στη δημοκρατία μας από τέτοιου είδους απαγορεύσεις. Οπως κατά καιρούς χρησιμοποιείται το επιχείρημα του δίκαιου της σιωπηρής πλειοψηφίας, έτσι σε αυτή την περίπτωση γίνεται με τον παθητικό καπνιστή».

Γιάννης Πανούσης
Καθηγητής Εγκληματολογίας
«Δεν καπνίζω αλλά διαφωνώ»

«Δεν είμαι καπνιστής οπότε η άποψή μου στο θέμα δεν επηρεάζεται από την επιθυμία μου για τσιγάρο. Ομως η πολιτικώς ορθή θεώρηση της απαγόρευσης, ενώ φαινομενικά μοιάζει να υποστηρίζει τον σεβασμό των δικαιωμάτων του άλλου, στην ουσία επαναφέρει κάποιες συντηρητικές απόψεις γύρω από την ηθική και τη δημόσια τάξη. Βασικό στοιχείο της κοινωνίας μας αλλά και του νομικού πολιτισμού είναι η έννοια της συναίνεσης. Νομοθετείται ο καθωσπρεπισμός και ο κομφορμισμός, κάτι που δεν είναι δουλειά της πολιτείας.

Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως για πολλούς το τσιγάρο είναι και μια εξάρτηση. Τέτοιες απαγορευτικές κινήσεις μπορεί να δημιουργήσουν στερητικά σύνδρομα και αντικοινωνικές συμπεριφορές».

———–

Πηγή: ΒΗΜΑ 15-9-2010

φωνές που αντιστέκονται…

Ευτυχώς υπάρχουν κάποιες φωνές που τολμούν να ακουστούν, που δεν φοβούνται, που αντιστέκονται στην τρομοκρατία…

...δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα….που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ατιμωρησία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο σώφρονες...

Ισοκράτης (436 – 338 π.Χ.), Αεροπαγιτικός (7.20)

• Σταματήστε πια αυτό το βρώμικο και επικίνδυνο παιχνίδι με τους κουκουλοφόρους και τα ΜΑΤ, που μόνο αίμα, δάκρυα και καταστροφές προσφέρουν στον Λαό μας. Οι αντικειμενικές συνθήκες, ειδικά σε σχέση με όσα περάσαμε και ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, δεν δικαιολογούν με τίποτα αυτή την κατάσταση. Μοιάζει σαν να θέλουμε να βγάλουμε οι ίδιοι τα μάτια μας.

Καιρός να μιλήσει και ο Λαός !

Αθήνα, 7.12.2008
Μίκης Θεοδωράκης

• Δεν υπάρχει στην περίπτωσή μας εκδήλωση αναρχίας αλλά επιβεβαίωση συναρχίας καλά δομημένων παρακρατικών δήθεν υπερδημοκρατών στην υπηρεσία του εαυτού τους. Είναι το βαθύ κράτος της Αόρατης Αρχής που δεν είναι παρά η μεταπολιτευτική χούντα της διαπλοκής πλουταίνουσα με τις επιδοτήσεις της Ευρώπης .

Όχι στην διαπόμπευση της ελευθερίας των εργαζομένων και των αγώνων τους για δικαιοσύνη και καλλιέργεια , από εγκληματικές διαδηλώσεις εν ονόματι κάποιου αθώου και τραγικά χειραγωγούμενου παιδιού .

http://aristerifraxia.blogspot.com/

• Γιατί οι ψυχώσεις των πανελλαδικών καταστροφών, φωτιών, βιοπραγιών και της αχαλίνης βίας και τρομοκρατίας των επιδρομέων, δήθεν αντιεξουσιαστών, είναι ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι αυτές οι μαζικές ψυχώσεις της καταστροφής, της βίας και της τρομοκρατίας, αυτή η βαρβαρότητα και η τυφλή μαζική βία.
Γι αυτό το αποτρόπαιο, μαζικό ψυχωτικό αμόκ, ο ορισμός του φασισμού, δεν μιλάει κανείς. Απεναντίας το καλύπτουν και το επικαλύπτουν οι μηχανισμοί της προπαγάνδας, οι μπράβοι τους και τα «αριστερά» φερέφωνα.
Εδώ δεν έχουμε συνειδητό λαϊκό κίνημα. Έχουμε «ψυχωτικό κίνημα» του «αριστερού παρακράτος». Έχουμε την τυφλή, καταστροφική βία, κατευθυνόμενη και καθοδηγούμενη, με πολιτικούς μπροστάρηδες, τα «αριστερά» φερέφωνα.
Αυτές οι μαζικές ψυχώσεις, αυτή η πολιτική «αριστερή» φρενοβλάβεια είναι ο ορισμός του φασισμού. Ορισμός που έχει δοθεί και αναλυθεί από τους μεγάλους Επαναστάτες του σοσιαλισμού…
Αυτό που ζούμε σήμερα είναι η πιο μακάβρια γκριμάτσα της φασιστικής Πανούκλας. Ο νεοταξικός φασισμός με μάσκες «αναρχικές», «αριστερές» και «προοδευτικές».
Έχουμε μπει στο δρόμο της κατάλυσης των πάντων, στο δρόμο νέων ιστορικών συμφορών…
Πιστεύω, ότι ελληνικός λαός, δεν θα ξεγελαστεί από τις παρακρατικές σειρήνες του νέου φασισμού…

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=18847

• Όλα τα πιο πάνω ανορθολογικά και παράλογα είναι που εισρέουν στα μυαλά των παιδιών τα οποία δεν αντιλαμβάνονται πως ένας φόνος δεν δικαιολογεί να κάψουν την Πόλη μας!

Γιατί όμως να το καταλάβουν οι έφηβοι όταν δεν το κατάλαβαν όλοι αυτοί που αυτές τις μέρες παρελαύνουν στις τηλεοράσεις κάνοντας ιδεολογικά κηρύγματα αντί να καλέσουν να διασφαλιστεί η κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένη ελληνική τάξη και δικαιοσύνη. Ποιος να δείξει πραγματική πίστη και νομιμοφροσύνη σε αυτό τον τόπο, όμως, όταν τα πνευματικά σωθικά πολλών έχουν μακρόχρονα διαβρωθεί από αδιέξοδες ιδεολογίες κάθε είδους και κάθε απόχρωσης και από εγκάθετα ιδρύματα των ηγεμονικών αξιώσεων!

Για να παραφράσω και να αντιστρέψω τον Αριστοτέλη, «ένας αναληθής κατ’ αλήθειαν βίος που αναζητεί μια φανταστική παγκόσμια κατασκευή, οδηγείται σ’ ένα ψευδή και στρεβλό τρόπο ζωής ο οποίος ούτε την εσωτερική τάξη-δικαιοσύνη διασφαλίζει ούτε για την εθνική ανεξαρτησία νοιάζεται».

Τα παιδιά έτσι δασκάλους έχουν έτσι, αναμενόμενα, αυτά πράττουν. Ραγδαία τις δύο τελευταίες δεκαετίες η Ελλάδα χάνει τα νοήματά της, τις ιεραρχίες της και τους κοσμοθεωρητικους της προσανατολισμούς.

Ολοένα και περισσότερο την καλύπτει ένας μεταμοντέρνος χυλός που την ροκανίζει και την εκμηδενίζει.

Ένα σοβαρό ερώτημα βεβαίως είναι: Ποιος χαίρεται και ποιος λυπάται, ποιος χάνει και ποιος κερδίζει από αυτό τον πασίδηλο εκμηδενισμό του νεοελληνικού κράτους;

Παναγιώτης Ήφαιστος

Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων

Πανεπιστήμιο Πειραιώς

___________________________________

Πηγή: http://www.antibaro.gr/