Για την Κύπρο, την Ελλάδα, για όλους μας…
27 Μαρτίου, 2013
Η συνάντηση μας στις 12 Φεβρουαρίου στης Αθηνάς…
19 Μαρτίου, 2013
Η τελευταία μας συνάντηση έγινε στις 12 Φεβρουαρίου στης Αθηνάς…
Κι είχαμε τον ατελείωτο! Ξεκινήσαμε στις 12 το μεσημέρι και…ολοκληρώσαμε βράδυ!
Η συμμετοχή μεγάλη:
Αθηνά, Άννα Γ. (Γ1), Βαλιάννα, Μιράντα, Πέπη, Λιάνα, Λόλα, Στεφανία, Έρση, Γιόλα, Λένα Π (Γ1), Λίλιαν (Γ3), Σούζη (Γ3), Μαργαρίτα Π, Μελίνα, Αλίκη Μ, Άρτεμις, Χρυσούλα (ναι! ήρθε μέχρι η Χρυσούλα μας από τα Γιάννενα!!!)…
Από αριστερά, η Αθηνά μας, η Βαλιάννα, το πλαϊνό της… Λιάνας, στην άκρη η Άρτεμις…
Από αριστερά, Μελίνα, Χρυσούλα, Σούζη, Αθηνά σερβίρουσα, Βαλιάννα…
Η ίδια παρέα με την Στεφανία, στην άκρη δεξιά…
Από αριστερά, Λένα Π, Έρση, Μαργαρίτα Π, η πλάτη της Λόλας…
Η Άννα Γ, τραβώντας φωτογραφίες ή video – Άννα, περιμένουμε να μας τις στείλεις…
Κάποια χέρια που περιμένουν…Χρυσούλα, Σούζη, Αθηνά, Βαλιάννα, Λιάνα. Η Αθηνά έσκισε ως οικοδέσποινα και η Βαλιάννα ως μαγείρισσα…
Γλυκό και τσιγαράκι…Λόλα, Έρση…
Στεφανία, Λιάνα…Λιάνα, τί έχεις στο μυαλό σου;;
Η Πέπη έτοιμη για το φωτορεπορτάζ…
Μιράντα, Μελίνα…
Μαργαρίτα Π, Πέπη…
Λένα Π, η άκρη της Γιόλας…
Γύρω από το τραπέζι…
Η μέρα ήταν υπέροχη, εντελώς ανοιξιάτικη, η οικοδέσποινα εκπληκτική: ζεστή, γλυκειά, η Αθηνά που ξέρουμε!
Μιλήσαμε για όλα! Σχέδια, χαρές, απογοητεύσεις, πολιτικά, αναμνήσεις κι όπου χρειάστηκε πήραμε και τα φτυάρια…
Φάγαμε, ήπιαμε τα κρασιά μας, τους καφέδες μας, οι καπνίστριες μας κάπνισαν (καθώς δεν υπήρξαμε ποτέ political correct) και γελάσαμε ατελέιωτα, όπως εμείς ξέρουμε – λες και δεν πέρασε μέρα από τα παροιμιώδη γέλια του σχολείου!
Ναι! Εμείς θα διατηρήσουμε το κέφι μας σε πείσμα των καιρών! Την απογοήτευση που φέρνει η άθλια εποχή μας θα την αντιμετωπίσουμε με ό,τι διαθέτουμε κι όπου μας πάει…
Φιλενάδες, συμμαθήτριες: πάντα τέτοια! Και καλή μας αντάμωση! Οι συναντήσεις μας κανουν καλό!
Επόμενο ραντεβού στο BAZAAR 2013 – 13 Απριλίου 2013, Pierce, Αγία Παρασκευή. Το δεύτερο BAZAAR, μετα το αλησμόνητο του 1965 στο Ελληνικό…
________________________________________
Φωτογραφίες: Πέπη, Αλίκη Μ, Άννα Γ (Αννούλα, το video δεν μπορούσε να αναρτηθεί – έτσι, παγώσαμε σκηνές σου και βγάλαμε φωτογραφίες!)
Ρεπορτάζ: Μαργαρίτα Π
________________________________________
Σημείωση:
Άννα, στείλε τις φωτογραφίες που τράβηξες από τη συνάντηση…Να τις μοιραστούμε! Επίσης, επειδή η Αθηνούλα είναι αντιηλεκτρονική (και καλά κάνει μεταξύ μας…) δείξε της την ανάρτηση από το λαπ τοπ σου ή από το κινητό…
Λάβαμε από τον σύλλογο αποφοίτων του σχολείου μας το παρακάτω μύνημα που αποκτά, νομίζω, ξεχωριστή σημασία στις δύσκολες μέρες μας:
Λοιπόν, μετά από κάποια χρόνια, ο σύλλογος αποφοίτων του Pierce μαζί με τον σύλλογο γονέων και τους νυν μαθητές αποφάσισαν να ξαναστήσουν το BAZAAR, το Σάββατο, 13 Απριλίου (θυμάστε; εμένα ειδικά μου έχει μείνει αξέχαστο το BAZAAR της Α λυκείου στο Ελληνικό…), υπέρ του ταμείου υποτροφιών. Όλες καταλαβαίνουμε ότι ο θεσμός των υποτροφιών στις μέρες μας έχει τεράστια σημασία.
Να μην αφήσουμε, έστω με τις μικρές δυνάμεις μας, κάποια αξιόλογα παιδιά στην τύχη τους·
ΑΞΙΖΕΙ, να τους δοθεί η ευκαιρία ενός καλού σχολείου, που όπως και νάχει απέχει έτη φωτός από το μπάχαλο της σημερινής δημόσιας εκπάιδευσης…
Σας ενημερώνουμε λοιπόν από τώρα και φυσικά θα τα ξαναπούμε όταν πλησιάσουμε την συγκεκριμένη ημερομηνία. Μέχρι τότε, ας σκεφτούμε κάποιυς τρόπους βοήθειας…
Για παράδειγμα:
– Να ειδοποιήσουμε όσες/ους περισσότερους μπορούμε για τις 13 Απριλίου.
– Να έρθουμε σε επαφή με την επιτροπή του BAZAAR, προκειμένου να βοηθήσουμε στην διοργάνωση. Χρειάζονται χέρια, βάρδιες κλπ Οι μαθητές θα βοηθήσουν, αλλά δεν μπορεί στηριχθεί σε παιδιά η διοργάνωση…
– Επίσης, αν έχουμε επαφή με κάποιον πιθανό χορηγό, ας την…ενεργοποιήσουμε – το τελευταίο θα πρέπει γίνει γρήγορα, καθώς ήδη έχουμε βγει έξω από τις προθεσμίες…
Χιλιάδες φιλιά & καλή μας αντάμωση!
PIERCE OPEN HOUSE, Σάββατο 13 Απριλίου 2013
. Γιαλέσα-Λεοντίδη Λίλη, P ‘52, D ‘53, Σύμβουλος Οργάνωσης
Αφιερωμένο στη μέρα της γυναίκας…
8 Μαρτίου, 2013
Γιάννης Σταύρου, πορτρέτο νέας γυναίκας, λάδι σε καμβα
Γυναικοπαρέες…
*Στην ιατρική σχολή του πολύφημου πανεπιστημίου του Stanford, μια ομάδα κορυφαίων ερευνητών μελετά εδώ και χρόνια την αλληλεπίδραση ανάμεσα στο κοινωνικό περιβάλλον, το νου, τον εγκέφαλο και το σώμα, προκειμένου να καταλάβει με ποιους τρόπους η μοναξιά, το άγχος ή η ανθρώπινη συνύπαρξη και η υποστήριξη μπορούν να επηρεάσουν την υγεία.*
*Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Dr. David Spiegel δήλωσε πρόσφατα ότι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας άντρας για την υγειά του, είναι να βρει μια σύντροφο και να παντρευτεί. Μια γυναίκα, το καλύτερο που έχει να κάνει για να προστατέψει την υγεία της είναι να καλλιεργεί και να φροντίζει τη σχέση με τις φιλενάδες της. Όλοι στο ακροατήριο γέλασαν. Όμως ο Dr. David Spiegel σοβαρολογούσε. Η φράση του συνόψιζε τα ερευνητικά αποτελέσματα μιας ολόκληρης δεκαετίας.*
*Ήδη από το 2002, αρκετοί ερευνητές μελετούν τη σημασία της γυναικείας φιλίας. Αρχικά αντίστοιχες έρευνες έμοιαζαν να αναζητούν το αυτονόητο και αντιμετωπίζονταν με ειρωνεία. Όλοι ξέρουν ότι για τις γυναίκες, οι φίλες είναι οι πιο «σημαντικοί άλλοι». Ξέρουν επίσης ότι οι γυναίκες συνδέονται με τρόπο διαφορετικό από εκείνον των αντρών, ότι επικοινωνούν διαφορετικά, αγαπούν διαφορετικά, βλέπουν τον κόσμο με άλλο μάτι. Η επιστήμη απέδειξε (σε μια έρευνα – σταθμό από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες
– UCLA) ότι γυναικείος εγκέφαλος αντιδρά στο άγχος παράγοντας οξυτοκίνη -την περιβόητη «ορμόνη της αγάπης». Χάρη σε αυτήν, η αντίδραση «πολεμάω ή φεύγω» (fight or flight) μαλακώνει κι έτσι η γυναίκα αποφεύγει τις δύο ακραίες συμπεριφορές και αντιδρά πιο ήπια. Η οξυτοκίνη είναι αυτή που προσφέρει το βιολογικό κίνητρο στις γυναίκες να συνυπάρχουν με άλλες γυναίκες και επίσης να φροντίζουν τα παιδιά τους.*
*Επιπλέον, ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο συνδέονται και συνυπάρχουν οι γυναίκες τις βοηθά να αντιμετωπίζουν το άγχος και πολύ δύσκολες δοκιμασίες στη ζωή τους. Ο ποιοτικός χρόνος που έχει μια γυναίκα με τις φίλες της προκαλεί στον οργανισμό της την παραγωγή περισσότερης σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που βοηθά στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και δημιουργεί ένα αίσθημα ευεξίας. Οι γυναίκες μοιράζονται συναισθήματα, ενώ οι άντρες δημιουργούν σχέσεις με άξονα τις δράσεις τους.
Είναι εξαιρετικά σπάνιο για έναν άντρα να καθίσει να μιλήσει με τους φίλους του για το πώς αισθάνεται ή για το πώς πάνε τα πράγματα στη ζωή του. Θα μιλήσει για τον αθλητισμό, για τα αυτοκίνητα, για το ψάρεμα, για το στρατό.
Ναι. Για το πώς αισθάνεται; Ποτέ.*
*Οι γυναίκες αυτό είναι που κάνουν μεταξύ τους. Ανοίγουν την ψυχή τους και μοιράζονται. Με τις φίλες, με τις αδερφές, με τις μαμάδες τους. Οι επιστήμονες τώρα ξέρουν ότι αυτός ο χρόνος που περνάνε οι γυναίκες μαζί με άλλες γυναίκες είναι τόσο σημαντικός για την υγεία και τη φυσική τους κατάσταση, όσο το τρέξιμο και η άθληση γενικότερα. «Τείνουμε να πιστεύουμε ότι φροντίζουμε το σώμα μας όταν γυμναζόμαστε και να θεωρούμαι ότι είναι χαμένος, μη παραγωγικός ο χρόνος που περνάμε απλά για να είμαστε με τους φίλους μας». Η επιστημονική έρευνα αποδεικνύει το μεγάλο λάθος και τονίζει ότι, στην πραγματικότητα, η αδυναμία ενός ανθρώπου να δημιουργεί και να διατηρεί ποιοτικές διαπροσωπικές σχέσεις, όπου μοιράζεται τα συναισθήματά του, είναι το ίδιο καταστροφική για την υγεία όσο το κάπνισμα.*
*Εμπρός λοιπόν, να επενδύσουμε ξανά χρόνο και φροντίδα στις παρέες των γυναικών! Κάνουν καλό στην υγεία!*
* *
Εύα Παυλίδου
Λέκτορας
ΤΕΠΑΕ ΠαιδαγωγικήςΣχολής ΑΠΘ